hayatı boyunca hiç yalnız olduğunu hissetmemiş insan

çok karakterli insandır, kendisi ile nasıl zaman geçireceğini iyi bilir, tek başına her aktiviteyi yapıp, iç seslerinden en samimi olduklarıyla bunun üzerine konuşur. bu bir lütuftur. çevresinde elbet insanlar vardır, hatta iki dostu da vardır, ama yine de kendi kendine daha rahat ve keyifli zaman geçiriyordur. kendi benlikleri kendisini, kendisinden iyi bildiği için. bu ben oluyorum işte.

kendi kendine yeter. en sevdiği dostu kendisidir. kolay kolay kimseye ihtiyacı olmaz.

hayatı boyunca hiçbir şey hissetmemiş insanla fena şekilde kapışırlar.

çok şanslı bir insandır ki o hissi yaşatmamışlar...

ruhsal açıdan sağlam kalmayı başarmış ve iç dünyasında haddinden fazla vakit geçirmemiş insandır. aslında olmayı arzu ettiğim kişidir. hayatın ve anın içinde kalmak, kendimle uzun dalaşlara girmeden yaşayabilmek... (bkz: anksiyete)

hayatı boyunca neredeyse hep yalnız hissetmiş biri olarak kıskandığım insandır.