hayatı hep ciddi modda yaşayan insan

hayatın ciddi bir iş olduğunu düşünüyorum. bu ciddiyeti kaldıramayan insanlar da ister istemez deliliğe vuruyor. bu felsefeyi de formüle eden bir aforizmaları bile var.

akıllı olup dünyanın kahrını çekeceğine deli ol dünya senin kahrını çeksin.

ben bu anlayışı sorunlu görüyorum. deli olunca kimse kahrını çekmiyor. polisle başı belaya giren kriminal biri oluyorsunuz ve sonu ya mezarda ya da hapishanede bitiyor.

her durumda sizi sevenleri üzüyorsunuz.

size öyle görünüyordur. kendisini rahat hissettiği insanların yanında şımarıp saçmasapan konuştuğuna eminim. hayır nesin sen koreli ceo mu?

üç günlük dünyada gereksiz kasan tiptir.

hayat hep dengeden ibaret.ondan sürekli ciddi olmakta sürekli eğlenmekte insana iyi gelemez bence.

adına üzüldüğüm insandır. ama çok değil, 15 saniye falan.

sonra eğlenceli yaşantıma devam ediyorum.

bu insan tipi beni yoruyor, öldürüyor. tamam ilk birkaç gün, belki hafta bir karizması var bu dark woman tiplemesinin ama sonrasında insanın hayat enerjisini çekip alıyor gerçekten. hayatımda değer verdiğim insanlara baktığımda hepsi ''birlikte salaklaşabiliriz'' dediğim insanlardan oluşuyor. hayat zor, herkes acılar yaşıyor, anlıyorum bunu ama tüm bunların arkasına saklanıp hiç yüzü gülmez, hiç şaka yapmaz biri haline dönüşmüş insanlara tahammülüm çok az. empati kuruyorum, kurmuyor değilim ama işte bir yere kadar. ilk şakayı yapıyorum, ikinci tamam, üçüncüyü yaparken tereddüt ediyorsam karşımdakinin ciddiyetinden dolayı, o noktada burulmaya, rahatsız hissetmeye başlıyorum.

gülün lan.

asla olamayacağım kişi.
rahatlığı seviyorum ben *