hayatımı anlatsam roman olur diyen tip

anlat ulan diyesim gelir ama sonra zamanıma acırım. tamam yahu anladık en marjinal hayat sende dedirtir.

(bkz: atma ziya)

olur olur da acep o romanı kim alıp okur? o yüzden sus ve yoluna devam et arkadaşım.

şu üstte ki 3 yazarı engellemek en doğrusu.

ben o kadar şey yaşamanın insanı yorduğu kanaatindeyim. sakinlik her zaman tercihim.
bi an kendimi yaşlı hissettim. ama böyle yani

yorulmuş, olduğu yaşına kadar kimse onu dinlememiş, insan yerine koymamış, herkes tarafından hor görülmüş, ailesi tarafından ciddi bir şekilde psikolojik ve fiziksel şiddete uğramış... bağırmış, yardım istemiş ama kimse onu duymamış... o yüzden kendi ayakları üzerinde durunca birileri onu duysun, görsün istiyor...
nereden biliyor demeyin çok ciddi aile sıkıntısı olan arkadaşlarımın hikâyelerini biliyorum... geçmiş zaman elimden bir şey gelmiyor ama ona yanında olduğumu ve onu her koşulda dinleyebileceğimi söylüyorum...
zaten 22 yıldır yaşadığı hayat zindan olmuş... dinlemek, ona insan olduğunu hatırlatmak bu kadar zor değil.

haklıdır. günümüz edebiyat akımlarını dikkate aldığımızda en düz ve olaysız bir hayat bile roman konusu olabilir.

anlatmadan da roman olmuş. sefiller.