hayatımızdan çıkaramadığımız toksik insanlarla ne yapmalı sorusu

ben bana biraz ara veriyorum sizde bana ara verin lütfen diyip ölü taklidi yapılmalı

hem soru hem cevap görünce bi başlıkta mal gibi hissediyorum yani savaşta esir düşmüşüm de ellerimi bağlamışlar tokatlıyolarmış gibi bi his.

atsan atılamaz satsan satılamaz.. hiç bir şey yapamazsın.

hayatınızdan çıkaramayacağınız tek kişi kendinizsiniz. kalan herkes hayattan bir şekilde çıkar, ana baba bile. ama kendisi toksikse, geçmiş olsun.

mecbur olduğumuz sınırlar dahilinde iletişim kurmak, tamamen olmasa da iyi bir çözüm. diyelim ki bu kişi iş arkadaşınız. bulunduğunuz ortamda gerginliğe yol açmamak adına ilişkinizi tamamen kesmeyin ama iş dışında da o insanla muhatap olmamaya çalışın. tabii sabah gördüğünüzde "günaydın" deyin, bir sorunu olduğunda "yapabileceğim bir şey var mı" diye sorun. bunlar zaten insan olmanın gerektirdiği şeyler. ama sohbet etmek zorunda değilsiniz. ondan çekinmek, işim düşer korkusuyla yaptıklarını görmezden gelmek zorunda değilsiniz. tam anlamıyla profesyonel olun.

mesela dün iş yerinden bir arkadaşımızın annesi vefat etti. haberi alır almaz müdürün izniyle 10 kişi toplanıp yola çıktık. herkesin gitmesine, o gün kurumun boş kalmasına izin verdi müdür ama o arkadaşla arası bozuk olan 4 kişi gelmeyi teklif bile etmedi. hatta o arkadaşı arayıp baş sağlığı dilemediler. ve hatta biz giderken bizimle selam bile göndermediler. çok mu zordu? küçücük birkaç cümle etmek çok mu ağır geldi? aralarındaki mesele de öyle büyük bir mesele değil yani. hatta sadece bir tanesiyle sorunu vardı, diğerleriyle normaldi iletişimleri. bilmiyorum bana çok tuhaf geldi. kendimi çok kötü hissettim. aynı durumda kendimi düşündüm ve üzüldüm.

daha farklı tutumlar sergileyip daha anlayışlı davranmaya çalışıyorum her seferinde.
ömrümden ömür gidiyor.
emin değilim. siz bol keseden nasihat fırlatırken başkalarının da hisleri oldugunu, size yapılanın aynısı olmak zorunda olmadıgını unutmayın.

bunlarda birer insan. bazıları çok bazıları daha az yaralı. fazlaca sorunu olmadığı takdirde onlar için çabalamak çok olağan belli ki ailelerden başlayan bir sorun geçmişi var.

siz kendinizi şanslı mı sanıyorsunuz ? toksik değil misiniz? ya da mükemmel abideleri buraya insan kurtarmaya mı gelmiş?

ne istediğinizi ve ne yaptığınızı iyi bilin yeter. nezaketli olun. empati kurun.

ciddiye almayacaksınız ve onları öyle kabulleneceksiniz. başka yolu yok. bir de şey ihtimali var tabii onları hayatından çıkaramıyorsan sen onların hayatından çık. bunu boşverelim. çünkü bunun bir çok yolu var. ve bazısı pekte sağlıklı değil. ama o öyle ezelden beri öyleydi. hayatımızdan çıkarmayacağımız tek toksikler ailemiz diye düşünüyorum ben. bir de iş yerinde böyle bir sorunun varsa ve çalışmaya mecbursan o. insanın ruhuna, aklına, psikolojisine hatta ve hatta fiziksel olarak bile zarar verecek bir şey bu. kendine ait bambaşka bir dünya kuracaksın bazı şeyleri değiştiremiyorsan kendini değiştireceksin kafanın içinde sana ait bambaşka bir dünya olacak. ancak böyle yaşayabilirsin. evvelden beri böyle oldu bende. sabahattin ali'nin kürk mantolu madonna kitabında dediği gibi:
"göreceksiniz ya, ben dünyadan ziyade kafamın içinde yaşayan bir insanım... hakiki hayatım benim için can sıkıcı bir rüyadan başka bir şey değildir..."
bence toksik insanlarla yaşamanın başka bir çaresi yok. hepinize kendi toksiklerinizle başarılar dilerim. allah, gök tengri ,dört büyük kitap ,buda, atatürk hepimizi toksiklerden korusun.

ben hariç tüm toksik insanları çıkardım hayatımdan.
ben benle napayım şimdi*

çok zor olsa da çıkartın mutlu olun rahat edeceksiniz sonra.

çıkaramıyor olmanız sizin toksikleştiğinizi gösterdiği için sorunu baştan tekrar ele almak gerek, çözüme daha hızlı ulaşılabilir.

hayatınızdan çıkartın. ne pahasına olursa olsun.

mümkün olduğunca en az muhatap olmak. muhatap olduğunda da en sevimsiz halinle.

hiiiiç uğraşmayın, taş atın!

görmezden gelmek.
hiç var olmamış gibi davranmak.

(bkz: ben aslında yoğum)

toksik deyince bi havali zannediyorsunuz kendini dimi?

kabullenicez napalım çıkaramamışız işte

kapıdan kovsam bacadan giriyor. japon yapıştırıcısı gibi yapışıyor.
en sağlamı yok olmak. başka türlü mümkün değil.

onlarla piknik yapıp voleybol oynayabilirsiniz

yakınlık derecesine bağlı olarak değisir. bu insan aileden biriyse depresana başlamak, iş arkadaşiysa sınır koymak, arkadaşsa uzak durmak yapılabilecek hareketlerden bağğğzıları.

bazı insanların "toksik" olduğuna nasıl karar verdiniz? sosyal medya fenomeni yaşam koçlarının anlattıklarına göre birilerine "toksik" teşhisi koyduysanız vay halinize.* cem yılmaz'ın son filminde* tam da bu durumla ilgili trajikomik bir replik vardı: *