hayatımızın kısa bir andan ibaret olması

benim, okuduğum anda haksız en ufak bir yanı olmadığını düşündüğüm cümledir.

çünkü bilmemkaç milyar yıldır kendi halinde dönmekte olan dünyanın bilmemkaç katı yaşında ve büyüklüğünde bir evrenin içinde yaşıyor oluşumuz kendimizi önemsememizi ve dünya üzerinde geçirdiğimiz zaman ciddiye almamızı anlamsız kılıyor. hayatımız dünya ve evren için kısa bir andan ibaret. dünya göz açıp kapayıncaya kadar biz onun bedeninde çürümeye başlamamış oluyoruz bile.

ama belki de cümlenin anlatmaya çalıştığı şey bu değildir. belki cümle bu kadar katı ve somut bir gerçekliğe dayanmıyordur. belki de farklı anlamlara sahiptir bu cümle.

hayatımız kısa bir andan ibarettir. kısacık bir an. en küçük zaman parçasının içine sığışmaya çalışan bize kocaman gibi gelen bir yaşamak. o an belki de doğum anımız. doğduğumuz o an yaşamın tamamı belki de. ciğerimize dolan ve bizi cayır cayır yakan o havanın getirdiği feryat figan ağlama belki de hayatımız boyunca sürüyor. ya da ilk kez aşık olduğumuz o büyülü an. sadece o insanı düşünmeye başladığımız, kimi sevsek o olan, suratı sırat olsa gözlerinden geçemeyeceğimiz o kişiyle göz göze geldiğimiz, vazgeçmek için çok uzun yollar aştığımız, her haliyle sevdiğimizi hissettiğimiz o an. belki de hayatımız o andan ibarettir.

hayatımız o kadar uzun olmayan bir zaman boyunca sürerken onu sadece bir anın içinde yaşıyor olmanın verdiği sıkışık heyecanla ölene kadar yaşamaya devam ederken ve ölene kadar ölümsüz olduğumuzu düşünmeye devam ederken geniş zamanlar düşlüyoruz belki de.