hayatta başarılı olma kriterinin maddi durum olduğu gerçeği

maalesef genel kabul gören gerçektir.
çocukluğunda iki lafı bir araya getiremeyen bir insan, yetişkin yaşlara geldiğinde işi gcü yerinde bir zengin olmuşsa herkesin gözünde işini bilen, akıllı ve başarılı bir birey olmuştur. temel kriter genelde maddi konumdur.

aamir khan'ım başrolünde olduğu film (bkz: 3 idiots) da bu konu çok iyi işlenmiştir.
günümüzde de bu durum böyle. insanlar torpil ile her şeyi çözmeye çalışıyor. devlete para vermek her şeyi çözmeye yetiyor. zengin bir çocuk kolejlerde en iyi eğitimi alırken; durumu iyi olmayan çocuk sıraları kazılmış, duvarları kirli, yaşı geçmiş öğretmenler tarafından ders almak zorunda kalıyor. kimi zaman ise zorbalığa uğruyor.
burslu üniversite kazanan birisinin sınavlardan geçemediği zaman bursu riske girerken, zengin bir çocuk en iyi üniversitede refah düzeyde okuyabiliyor.
durum sadece maddiyat meselesi. özel liselerde not şişirmekten bahsetmiyorum bile. çoğu insanın o notlar sayesinde üniversite sınavında hakkına giriliyor. her lise böyle değildir tabii ki ama sırf sınıf geçmek için özel okula giden arkadaşlarım vardı. takdir belgesi alıp geçtiler de. durum bu kadar basit.

bizim ülkede makam sahibi olmak, maddi durumun da önüne geçmiştir.

maalesef üzücü bir gerçektir.parası olan en iyi eğitimleri alıyorken parası olmayanlar bırakın eğitimi kötü bir eğitim dahi alamıyorlar.

hayatın acı gerçeklerinden sadece bir tanesidir.

imkansızlıklardan bir şey yaratmak her zaman zordur ama imkansız değildir.

başarının maddi durumla değil alınan riskler ile alakası vardır herzaman

gelişmiş ülkelerde başarı ve başarının parasal karşılığı en bilgili ve en yetenekliden en bilgisize doğru ilerleyen aşağı yönelimli bir doğrudur.

bilginiz varsa ve bunu sunabilecek yeteneklere sahipseniz sistem sizin çarkların arasında ezilmenize veya yeteneksizler arasında heba olup gitmenize izin vermez.

bizim gibi az gelişmiş 3. dünya ülkelerinde ise (- orta doğu toplumları başta gelmek üzere) gelir dağılımı tamamen siyasi erk ile olan ilişkinin derecesine bağlıdır.

en bilgili olmanız veya en yetenekli olmanız sıfırdan hayata başlayıp yükselmeniz için yeterli olmayacaktır. mutlak bir güç odağına yakınlaşmanız, gerekirse kişiliğinizden ödünler vermeniz gerekir. sonuç olarak bu da sistemin yozlaşmasına ve çürümesine yol açar.

örneklemek gerekirse; bizim ülkemizde tüm yatırımını eğitimine veren ve kendini çağdaş dünya normlarına getiren bir lisans mezunu asgari ücrete tamah ederken, ilkokul mezunu dayısı akp'nin bilmem ne teşkilatındaki biri aldığı usulsüz ihalelerle haksız zenginleşerek ilk örnekteki üniversite mezununun ne yaparsa yapsın yakalayamayacağı başarı skalasının zirvesine oturur.

hayatta başarılı olmanın kriteri para değildir. insanın zeki, yetenekli ve özgüvenli olması gerekir. eğer aileden size maddi bir varlık kalmışsa sizde bu saydıklarım yoksa parayı amiyane tabirle karıyla kızla yersiniz çünkü başkasına aklınız basmaz.

bu nesil önceki nesilden daha şanslı. internet üstünden online olarak bir çok ücretli / ücretsiz dil kursuna, iş eğitimine veya kültürel oluşuma dahil olmak mümkün.

biz anadolu lisesini bitirdikten sonra konuşacak insan bulmak için turist kovalıyorduk. şimdi adam online dil hocasıyla kendi seviyesinde sohbet edebiliyor.

özetle imkanları fazla olan ama bu imkanları kullanmak yerine kanalıma hoş geldiniz cümlesi ile saçma sapan yayınlar yaparak para kazanma derdinde olan bir nesil var artık.

yeni farkettiğiniz birinin önce cinsiyetini kavrarsınız. boyu, posu rengi, giysisi, sesi sonra gelir. bilim karşıtı sjw tayfa ne kadar yırtınırsa yırtınsın beynin bu işleyişi sabittir.

benzer şekilde, yeni tanıştığınız birinin soracağı ilk kayda değer soru işinizdir. birini anlatın, hemen bu soru gelir: ne iş yapıyor?

cevaba göre tahmini gelir, oradan hayattaki başarı skalasında yerine koyma.

kesinlikle doğru bir önermedir.