hayatta en çok korkulan durum

kul hakkına girmek

iftiraya uğramak. allah muhafaza.

ah almak.

yalan!

dürüstece zayıf yönlerini söylediğin insanın onları kullanması ihtimali.

oğluma bir şey olursa o an çok korkarım onu kaybederim diye. diğer türlü önümde dağlar olsun deviririm no problem. canıma bir şey olmasın her şeyin hakkından gelirim ben…

çaresiz kalmak ya da vicdanen rahatsız eden şeyler yapmak.

korkularımızın üzerine korka korka gidip korktuğumuz şeyin gerçekten korkunç olduğunu gördüğümüzde anlarız hayatta en çok korkulan durumun/şeyin ne olduğunu.

yükseklik korkumun üstüne gittim bir anlık deli cesaretimle. sonra gördüm ki bu korku gerçekmiş. hakikaten korkunçmuş. orada tescilledim korkulan bir durum olduğunu ama "en" çok mu? henüz hayır.

henüz üzerine gitmediğim korkularım var. onları test etmeden en çok hangisinden korktuğumu belirlemek yanlış, haksız bir durum olur öteki korkularıma. korkularımın hakkı var.

en çok üstüne gitmekten korktuğum korkum var ama.
sevdiğim biri tarafından kırılmaktan korkuyorum. evet, üstüne gidemeyecek kadar korkuyorum. öyle ki bu ihtimalle karşılaşmamak için köşe bucak kaçıyorum.

hee ama hakkını da veriyorum sevdiğim insanın. ona duyması gereken her şeyi dilimin döndüğünce anlatıyorum. hakkı neyse, ne hissettim ve görebildiysem kalbimde, zihnimde zerrece saklamadan döküyorum, anlatıyorum sevdiğime.

sanki her iletişimimde biraz sonra gidecekmişim ve bir daha asla ona karşı düşündüklerimi söyleyemeyecekmişim gibi bir korkuyla anlatıyorum.
gözümde her karşılaşma bir veda olarak canlanıyor, bir sonraki karşılaşmayı iple çeksem de ne zaman korkularıma yenik düşerim de berbat eder, yok ederim diye düşünüyorum ve bu korkuyla yaşamak zorunda bırakıyorum kendimi. zulüm işte bildiğin.

yani anladığım şudur ki,
üzerine gitme düşüncesinden dahi ödümün koptuğu en büyük korkum, sanıyorum en büyük korkum oluyor.

kendinize ihanet etmek

yazmaya bile korkuyorum. evlat acısı. allah düşmanımın başına vermesin.

birinin canına sebep olmak.. bilinçli/ bilinçsiz birinin vefatına neden olmak bence bu dünyada çıkışı olmayan tek durumdur. "katil" olduğunuz gerçekliği yakasınıza yapışır, ömür boyu peşinizi bırakmaz. ne uyursunuz ne uyanırsınız. bazı durumlar, bu dünyada size tanınmış şansı tamamen yok eder. " birini katletmek/ katil olmak" katıksız bu'dur.

sadece bireysel olan bir kaygının ötesinde, aile bireylerimden birinin katil, tecavüzcü, uyuşturucu baronu, kadın fuhuş çetelerine dahil olan bir üye olduğunu öğrenseydim, bu da beni mahvederdi. gerçe, babam olsun tanımam; giderim gögsümü gere gere savcıya ihbar ederim hani polisle bile uğraşmam. adliyeye girer, savcının önüne oturur; tüm soyağacımı dökerim ortaya. insanlar onurları ve gururları için yaşarlar. birinin namusuna/ hakkına/ özgürlüğüne dalarak kazanacağım paranın ne hayırı olur, ne allah katında onayı. herkes ölümlü, ahlaklı ve namuslu yaşamak lazım.

şu palavraya inanmıyorum " ben bu işlere ailem için girdim, onlara bakmak/ iyi yerlere getirmek için girdim vb".. ben bu bahaneleri sıkan kimseye inanmıyorum. çocugunu, eşini, ailesini düşünen adam, yüz kızartıcı işlere girip, ruhunu lekelemez. geçin bu işleri yani. beni adam öldürerek amerika'da okutacağına, pazarda limon satarak devlet okulunda okut.

yeri gelmişken, herhangi bir suçu bilen, bundan pay sağlayan, bunu saklayan, bundan öyle böyle geçinen herkesi onurlu ve vicdanlı olmaya davet ediyorum. bu yol, yol değil. doğru olanı yapıp, adalete başvurmak lazım.

çaresizlik.
deprem olmuş yıkıntıların altındasın. çıkamıyorsun. az ileride çocuğun, karın, anan, baban da yıkıntıların altında görüyorsun. elini uzatsan tutacaksın. uzatamıyorsun. kendini öldüreceksin. öldüremiyorsun.
mesela dedik.

uğruna gözünü kırpmadan can verebileceğin insanları kaybedip benim hayatta kalmam bu senaryo beni çok korkutuyor.

anam öldü, babam öldü, bilader öldü sayılır. hepsinin ölümüne en yakın şahit ben oldum. bu beni çok yıprattı, üzerine toprak attığın mezara girmek istiyorsun ama ne fayda? onlar gitti ben kaldım eninde sonunda ben de geleceğim ama buna şahit olmak zor.

sabahları aşkla uyanamayacağım biriyle evlenmek.

elden ayaktan düşmek, çevremdekilere eziyet olacak hâle gelmek.