hayattan öğrenilen en büyük ders

kişinin hayattan aldığı derslerdir.ne yapasan yap olmuyor herşey olacağına varıyormuş.

ne oldum değil ne olacağım diyeceksin. *

zorla yapılan şey için uğruna savaşmaya değmeyeceğini.

hayal kırıklığı asla tamir edilemezmiş.

son çarenin değil, tek çarenin allah olduğu.

bu hayatta insanın kendisine vereceği en büyük ders pişmanlığıdır. pişman olmak kadar daha büyük ders var mıdır bilemiyorum.

pişman olmamak öncesi neler yapılmasını hemen hemen hepimiz biliyoruzdur, ne olursa olsun bir karar vermek öncesi iyice düşünmek gerekiyor, her ne karar veriyor isek, küçük yahut büyük demeden iyice düşünmeli. gerekirse artısına eksisine kadar liste yaparak.

bunları bir şekilde biliyoruz evet ama, gerçekten de bazen pişman olmadan bu yapılacakların farkında olmuyoruz. pişmanlık dersini almamak ve hayatta bizi mutlu edecek kararlar alabilmek dileğiyle.

dipnot: pişmanlığından ders alan 26. yaşını yaşamak gayesindeki bir bal zerresi beyanı.

olmayacak bir şeyi oldurmaya çalışmak kadar gereksiz ve yıpratıcı bir şey yok.

zamanında vermediğiniz her tepki, uğrayıp ses çıkmadığınız her haksızlık, istemediğiniz ya da sevmediğiniz halde hayır demediğiniz her şey ilerde karşınıza çıkacak. siz insanlar üzülmesin diye kafanız kopsa ses çıkarmazsınız, insanlar parmaklarına kıymık batsa dağı taşı inletir. siz de uğradığınız haksızlıklarla kalp kırıklığıyla kalırsınız.

hiçbir şey ilk günkü haliyle kalmıyor.

yaptığınız fedakârlıklar bir yerden sonra göreviniz olur.

ileriye yönelik kurduğunuz planlara dair bütün ihtimalleri düşündüğünüzü düşünürken hayat size asla düşünemeyeceğiniz bir ihtimali yaşatacak ve kurduğunuz bütün plan yerle bir olacak. işin özeti hayatın hep bir planı var ve bu asla düşündüğünüz bir plan olmuyor.

ölüm her yerde, herkeste, her şeyde.

en buyuk ders bu ogrendigimiz dersler her zaman degisebilir. her zaman bi boy büyüğü oluyor maalesef