hayvanları kendimiz kessek yine de et yer miydik sorunsalı

şahsen ben normal hayatımda tavuk bile kesemeyen bir insanım kaldı ki koca bir ineği et yemek için kesemezdim ama bunu söylemem için ne kadar aç olacağımı ve o eti yemeye ne kadar ihtiyacım olduğunu da göz önünde bulundurmam gerektiğini düşünüyorum yani günümüz dünyasında yaşamasaydım çok daha zor koşullarda zor bir yerde yaşasaydım ve o eti yemezsem hayatım ya da ailemin hayatı tehlikeye düşseydi sanırım bunu yapardım ve zamanla alışırdım ya da mecbur kalmadıkça ancak acıktığımda bir canlıyı öldürüp onu yerdim ancak günümüzde kasaplar bizim karşımıza canlı bir hayvan getirmiyorlar o hayvanın etlerinden üretilmiş ürünleri ve bunlara verdikleri isimleri örneğin salam sosis sucuk bonfile pirzola şeklinde direkt o hayvanı çağrıştırmayan ve baharatla tatlandırılmış harika ürünler ortaya koyuyorlar özetle yiyeceğim hayvanın etini kendim elde etseydim ve o hayvanı kesmek zorunda kalsaydım sanırım bu kadar et tüketmezdim ve yarı vegan olurdum diye düşünüyorum

kendim kesiyorum sık sık. afiyetle de yiyorum.

bu ṣehir hayatının kategorik izolasyonu kopardı bizi doğadan.

bunlar biraz da modern batı sorunları. bizde kurban diye bir gerçek var. insanlar yüzbinlerce yıllık süreçlerine o kadar yabancılaṣmıṣ değil.

bir kurban bayramında kesilip yenilecek hayvanla torunlarının duygusal bağ kurmasını isteyen travma queen anneannemin verdiği "neden biz bu keçiyi eve bayramdan önce götürüp 1 hafta beslemiyoruz?????" salak kararından sonra cevabının benim için 100% hayır olduğu soru.

ben ortaokul- lisedeyken babamı bir av merakı sarmıştı. düzenli ava giderler avladıkları kuşları getirirlerdi. annem dediki ben ellemem, ablam dedi ki ben ellemem babam dediki o kadar avladım yorgunum çöp mü olsun. hayatımın birkaç yılı av hayvanlarını ütüp, temizlemekle geçti. şimdi başlığı okurken o günleri hatırladım. ilk zamanlar yedim kendi temizlediklerimi ama sonradan işten tiksindiğim ve zorsundugum için yemez oldum. babam baktı evde kimse kalmadı daha getırmez oldu avladıklarını. demem o ki, sürekli kesiyor olsak iş gözümüzde büyüyeceği için yemenin zevki, emeğin maliyetinin altında kalacağından tüketmemeyi seçeriz. yine de zorda olsak keser çiğ bile yersin o ayrı