hedeflere ulaştıktan sonra gelen bu muydu yani hissi

iyi şeyleri de kötü şeyleri de beynimizde çok büyütüyoruz. o yüzden yazıya dökmek veya birisiyle paylaşmak bazı açılardan çok faydalı oluyor. beynimizde kaygılarla veya sahte umutlarla yoğurduğumuz düşünceleri dışsallaştırmış oluyoruz ve dış olanı her zaman daha gerçekçi şekilde analiz edebiliyoruz.

bir hedefimiz varsa bir sorunumuz da var demektir. ona henüz ulaşmamış olmamız bir sorundur ve sürekli bunu düşünürüz. konuya göre değişir tabii ama o hedefi devamlı gözümüzün önünde tutarız. hayal kurmada ne kadar cömert olduğumuzu hiç söylemiyorum bile..

nihayet o hedefe ulaşınca otomatikman sorunumuz da ortadan kalkmış olur. gözümüzün önü açılır, diğer şeyler daha görünür hâle gelir. tek derdimizin bu hedefe ulaşmak olmadığını fark ederiz. ve o cümle kurulur:

"bu muydu yani?"

insan zihni, insanı korumak için her türlü riski hesaplar durur, o yüzden hedefler gerçekleşene kadar insan, türlü kaygı, korku, endişe vs. duygularla boğuşur. ama ulaşınca da o kadar da zor değilmiş diye düşünür. işte evliliği de böyle ulaşılması gereken bir hedef olarak görenler, evlendikten sonra 'bu muydu yani'den çok daha afilli kelimelerle hayal kırıklığını ifade eder hale geliyorlar. hiçbir şeyi fazla gözünde büyütmemek, beklentiyi de yüksek tutmamak, fazla endişelenmemek, tüm bunlar bana zihnimin oyunu diye düşünmek, hedeflere ulaşmaya çalışırken bir nebze olsun rahatlamayı sağlayabilir.

zamanında ismini vermek istemeyeceğim bir oyunun tüm 72 achievementini tamamlamıştım. tam tamına 300 saat harcayarak.

son achievemente kadar hepsini büyük hırsla yılmadan tamamladım. hepsi bittiği gün çok mutlu olacaktım, en azından plan bu şekildeydi.

ama tüm achievementleri tamamladıktan iki dk “ben bu kadar şeyi yaptım da ne bok oldu?” diye geçirdim içimden, harcadığım onca boş vakte üzüldüm. o günden sonra da hiçbir oyunda achievement kasmaya uğraşmadım. sadece ama sadece keyfine oynadım.

çünkü başarı hissi de diğer tüm hislerimiz gibi bir kandırmacadan ibaret. kafamızda yarattığımız kurgular bunlar. kendinizi yeterince iyi kandıramazsanız, tüm hisler gibi tatmin hissi de tatminden uzak kalır.

kpss'den sonraki başarıdan sonra söylenme ihtimali yüksek söz.

popo tavana vurmuştur.
çıta yükselmiştir.
buradan

hedonik adaptasyon.