hem kemal kılıçdaroğlu'nu hem fenerbahçe'yi desteklemek

çok üzüldüğüm insanlarıdır.
onların yaşadığı üzüntüyü ve hak arayışını gördüğünüzde gözleriniz dolar.

psikolojik destek verilmesi gerektiğini düşünüyorum. *

hadi fenerbahçe'yi anlarım da, cumhurbaşkanlığı seçimi 2. turundan sonra halen kemal kılıçdaroğlu'nu desteklemek için cidden salak olmak gerekir. ne demiş ümit özdağ, ben salağa salak derim!

bu yıl onlar için çok zor.
yazık lan. durduk yere üzüldüm bak gördün mü?

eski bir fenerbahçeli olarak fenerbahçeyi destekleyenlere tavsiyem: desteklemeyin. hasta, maazallah kanser olursunuz. tedavi olun. ben oldum. sülalem raad. avrupa'dan bir takım destekleyin. hem futbolmuş gibi yapan yerli ve milli takımlarımızı değil, gerçek futbolu izler, hem de yense de, takımları küme düşse de stadyumları dolduran insanları görüp sporsever olursunuz.
kılıçdaroğlu'nun destekleyenlere değil, eleştirenlere sözüm: bu seçimde chp canlanıp gelen atatürk'ü aday gösterse yine aynı oyu alırdı. bu ülkede atatürkçülüğün ve chp'nin karşılığı %25-30. hep böyleydi de siz görmüyorsunuz.

(bkz: pasif intihar yöntemleri)

*burası kaybedenler kulübü*
yazısının altına "acaba ben de burada olmalı mıyım?" diye sormadan gönül rahatlığı ile oturabilen sınırlı insandan biridir, aynı dert bizde de vardı. en azından kemal beyi desteklemek geçici bir karardı. kalıcı kaybedişlere dayanamıyorum fenere de dayanamıyorum.

saldık hepsini.. türkiye içi hiçbir masada yokum artık şerefimle gider arjantin ikinci liginden bi takım tutarak onurlu yaşarım..

cenabetlikte level atlamaktir.