1.
1876 doğumlu amerikan psikiyatrist henry andrews cotton, delilik konusunda ilginç teorileri olan bir doktordu.
ona göre deliliğin sebebi vücuttaki tedavi edilmeyen enfeksiyonlardı. 1907 yılında trenton psikiyatri hastanesi’nin direktörü olması da bu teorisine yönelik deneyleri gerçekleştirmek adına büyük bir fırsat olmuştu cotton için.
işe ilk olarak hastaların enfekte olmuş dişlerini sökerek başladı. pek tabii yaptığı her denemede başarısız oluyor ancak her başarısızlığını enfeksiyonun yayılmasına bağlıyor ve teorisini savunmaktan vazgeçmiyordu. hatta bir noktadan sonra bu savunmayı ilerletmiş ve delilikten kurtulmak için bademcik, mide, safra kesesi, testis, yumurtalıklar ve kolonlar gibi organların da çıkarılması gerektiğini iddia etti.
yaptığı deneylerin ardından başarı oranının %85 olduğunu açıklayan cotton bir anda gündeme oturmuştu. öyle ki, amerika ve avrupa’da radikal ve başarılı bir doktor olarak görülüyor, meslektaşları uygulamasının teorik olarak en uygun uygulama olduğunu düşünüyordu.
ancak zaman geçtikçe cotton kontrolü kaybetmeye başladı ve hastalarının ölüm oranı arttı. bu artışı fark eden hastalar bu sözde tedaviyi reddetti ancak bu noktada cotton tarafından ameliyat olmaya zorlandılar ve ne kadar direnirlerse dirensinler en nihayetinde kendilerini organları sökülürken buldular.
kısa süre içinde ölüm oranı %30’lara ulaştığında cotton bir kez daha başarısızlığı reddetti ve bu kez ölen hastaların fiziksel olarak kötü durumda olduğunu ve ameliyat sürecinde zaten ölmek üzere olduklarını söyledi.
1924 yılına gelindiğinde dr. phyllis greenacre liderliğinde bir ekip cotton’ın tedavisine yönelik bir inceleme başlattı.
greenacre yaptığı araştırmalarının ardından ameliyat sırasında ya da hemen sonrasında ölen on yedi hasta ve bir süre acı çektikten sonra ölen ve sayısı belirlenemeyen hastaların ölüm oranına dahil edilmediğini fark etti. araştırmalarına göre cotton’ın hastalarından yalnızca beş hasta iyileşmişti, ancak bu iyileşmenin uygulanan tedavi sayesinde olduğunu söylemek hayli zordu.
ancak greenacre’nin araştırmaları bir süre sonra göz ardı edilmeye başlandı ve cotton eylemlerine devam etmekle kalmayıp aynı zamanda tedavisini uygulamak üzere özel bir klinik açtı ve konferanslar vererek abd ve avrupa’yı dolaştı.
1930’lu yıllara gelindiğinde emekli olan cotton’ın düşünceleri gün geçtikçe daha ürkütücü bir hal alıyordu.
söylediğine göre deliliği önlemek ve mastürbasyon benzeri kötü alışkanlıkları yenmenin tek yolu kolektomi uygulamaktı. aynı zamanda enfeksiyon kapmış bir dişi sökmek yerine onu tedavi etmeye çalışmanın da saçmalıktan ibaret olduğunu düşünüyordu.
1933 yılında kalp krizinden ölen cotton’ın 11.000 tane diş çekim ameliyatı ve 645 organ sökme ameliyatı gerçekleştirdiği, yüzlerce insanı öldürdüğü ve binlercesini sakat bıraktığı düşünülüyor.
ona göre deliliğin sebebi vücuttaki tedavi edilmeyen enfeksiyonlardı. 1907 yılında trenton psikiyatri hastanesi’nin direktörü olması da bu teorisine yönelik deneyleri gerçekleştirmek adına büyük bir fırsat olmuştu cotton için.
işe ilk olarak hastaların enfekte olmuş dişlerini sökerek başladı. pek tabii yaptığı her denemede başarısız oluyor ancak her başarısızlığını enfeksiyonun yayılmasına bağlıyor ve teorisini savunmaktan vazgeçmiyordu. hatta bir noktadan sonra bu savunmayı ilerletmiş ve delilikten kurtulmak için bademcik, mide, safra kesesi, testis, yumurtalıklar ve kolonlar gibi organların da çıkarılması gerektiğini iddia etti.
yaptığı deneylerin ardından başarı oranının %85 olduğunu açıklayan cotton bir anda gündeme oturmuştu. öyle ki, amerika ve avrupa’da radikal ve başarılı bir doktor olarak görülüyor, meslektaşları uygulamasının teorik olarak en uygun uygulama olduğunu düşünüyordu.
ancak zaman geçtikçe cotton kontrolü kaybetmeye başladı ve hastalarının ölüm oranı arttı. bu artışı fark eden hastalar bu sözde tedaviyi reddetti ancak bu noktada cotton tarafından ameliyat olmaya zorlandılar ve ne kadar direnirlerse dirensinler en nihayetinde kendilerini organları sökülürken buldular.
kısa süre içinde ölüm oranı %30’lara ulaştığında cotton bir kez daha başarısızlığı reddetti ve bu kez ölen hastaların fiziksel olarak kötü durumda olduğunu ve ameliyat sürecinde zaten ölmek üzere olduklarını söyledi.
1924 yılına gelindiğinde dr. phyllis greenacre liderliğinde bir ekip cotton’ın tedavisine yönelik bir inceleme başlattı.
greenacre yaptığı araştırmalarının ardından ameliyat sırasında ya da hemen sonrasında ölen on yedi hasta ve bir süre acı çektikten sonra ölen ve sayısı belirlenemeyen hastaların ölüm oranına dahil edilmediğini fark etti. araştırmalarına göre cotton’ın hastalarından yalnızca beş hasta iyileşmişti, ancak bu iyileşmenin uygulanan tedavi sayesinde olduğunu söylemek hayli zordu.
ancak greenacre’nin araştırmaları bir süre sonra göz ardı edilmeye başlandı ve cotton eylemlerine devam etmekle kalmayıp aynı zamanda tedavisini uygulamak üzere özel bir klinik açtı ve konferanslar vererek abd ve avrupa’yı dolaştı.
1930’lu yıllara gelindiğinde emekli olan cotton’ın düşünceleri gün geçtikçe daha ürkütücü bir hal alıyordu.
söylediğine göre deliliği önlemek ve mastürbasyon benzeri kötü alışkanlıkları yenmenin tek yolu kolektomi uygulamaktı. aynı zamanda enfeksiyon kapmış bir dişi sökmek yerine onu tedavi etmeye çalışmanın da saçmalıktan ibaret olduğunu düşünüyordu.
1933 yılında kalp krizinden ölen cotton’ın 11.000 tane diş çekim ameliyatı ve 645 organ sökme ameliyatı gerçekleştirdiği, yüzlerce insanı öldürdüğü ve binlercesini sakat bıraktığı düşünülüyor.
devamını gör...
2.
günümüzde yaşasa muhtemelen covid aşılarına destek verecek bilim insanı.
devamını gör...