1.
bir çağrı sinci şarkısıdır.
özellikle canlı performansı felakettir.
mutlaka dinlenmesi analiz edilmesi gereken bir şarkı.
iş yerinde patronum mesaide
şaşırdım kaldım adam fabrikanın sahibi
"aman", dedim, "beyim sen dikkat et bir saniye
sakat bu cihaz kolunu kaptı geçen gün ismail'in."
"benimki kol da seninki odun mu?" dedi
ne diyeceğimi bilemedim sonra patron üsteledi
emeği bölüşmeden kârı bölüşmek olur mu hiç?
benim de senin kadar ter dökmem gerek değil mi sence?
birden uyandım çok şükür ki rüyaymış
kapının önüne koyarlardı duysalar bu rüyamı
"nankörlük etme" derler, "karnını doyuranın
sabrını zorlama da git işine bak lan enayi."
girdi bi' kere beynime, tehlikeli bu fikirler
açım ellerim nasır ve üç ay sonram bilinmez
minimum on iki saat, altı gün, saati dört liradan gece gündüz çalışıp da kolay kolay gülünmez
oturdum hesap ettim nasılsa bugün pazar
nasılsa bugün nüfus cüzdanımda adım yazar
oturdum hesap ettim, bombok oldu beynim iyice eşitlikmiş, adaletmiş kusura bakma hepsi masal
benden kazandığının beşte birini veriyo' patronum bana
kanun namına yani yasal
her gün pirzola yenmez de bari ayda bir yeseydik çok mu şey istiyo'z sence lan? boş bu kazan!
babam sormuş bin dokuz yüz yetmiş yedi yılında:
"neden çalışanlar aç da çalıştıranlar tok?"
"çok konuşma", demişler, "taksim meydanında
sen çalış, sus ve şükret mümkünse kork!"
ben de sustum ve şükrettim bayağı da korktum
ne olduysa birden kafamda kıyamet koptu
bir hayalet dolaşıyordu yatak odamda belki de
"sor." diye fısıldadı bana ve ben de sordum
özellikle canlı performansı felakettir.
mutlaka dinlenmesi analiz edilmesi gereken bir şarkı.
iş yerinde patronum mesaide
şaşırdım kaldım adam fabrikanın sahibi
"aman", dedim, "beyim sen dikkat et bir saniye
sakat bu cihaz kolunu kaptı geçen gün ismail'in."
"benimki kol da seninki odun mu?" dedi
ne diyeceğimi bilemedim sonra patron üsteledi
emeği bölüşmeden kârı bölüşmek olur mu hiç?
benim de senin kadar ter dökmem gerek değil mi sence?
birden uyandım çok şükür ki rüyaymış
kapının önüne koyarlardı duysalar bu rüyamı
"nankörlük etme" derler, "karnını doyuranın
sabrını zorlama da git işine bak lan enayi."
girdi bi' kere beynime, tehlikeli bu fikirler
açım ellerim nasır ve üç ay sonram bilinmez
minimum on iki saat, altı gün, saati dört liradan gece gündüz çalışıp da kolay kolay gülünmez
oturdum hesap ettim nasılsa bugün pazar
nasılsa bugün nüfus cüzdanımda adım yazar
oturdum hesap ettim, bombok oldu beynim iyice eşitlikmiş, adaletmiş kusura bakma hepsi masal
benden kazandığının beşte birini veriyo' patronum bana
kanun namına yani yasal
her gün pirzola yenmez de bari ayda bir yeseydik çok mu şey istiyo'z sence lan? boş bu kazan!
babam sormuş bin dokuz yüz yetmiş yedi yılında:
"neden çalışanlar aç da çalıştıranlar tok?"
"çok konuşma", demişler, "taksim meydanında
sen çalış, sus ve şükret mümkünse kork!"
ben de sustum ve şükrettim bayağı da korktum
ne olduysa birden kafamda kıyamet koptu
bir hayalet dolaşıyordu yatak odamda belki de
"sor." diye fısıldadı bana ve ben de sordum
devamını gör...
2.
çağrı sinci'nin ne kadar değerli bir sanatçı olduğunu kanıtlayan, bir başka parçasıdır.
devamını gör...