her şey başladı derken giden insan

her şey bittiğinde gitseydi daha acı olurdu. bunu bilen insandır.

hava çok güzel diye en sevdiğin ince bluzu giymiş ve güneş gözlüklerini takmışken, fırtınalı yağmura yakalanmış gibi hissettirir insana. hem şoktasındır, hem üşüyorsundur, hemde sırılsıklam ıslanmışsındır... ve en kötüsüde, kaçacak bir yerin yoktur.

demek ki gelmemiş siz geldiğini zannetmişsiniz. belki o da zannettirmiştir diyelim de hatanın yarısı karşı tarafa gitsin*.

şimdiki oğlanların kızların hepsi vıttırıvızzık, bunlar daldan dalacı.

milleti perperişan ediyorlar. iki rekat rahat durun kardeşim. her şey bittiğinde gitsin bari yaşanmamış şeyler daha acı, öbürsüküne alıştık elhamdülillah.

siz sinyalleri yanlış okumuşsanız “başladı” sandığınız başlamamış olabilir. başladığını kabul edelim. kişi son anda vazgeçmek istemiş olabilir. başka bir olasılık herkese mavi boncuk dağıtması ihtimali.

bir şey olmuyorsa zorlamak zorunda değiliz. olmayanlar olabilseydi zaten olurdu. olmuyorsa olmaması belki de en başında daha iyidir.

yaşanmışlıklar arttıkça ayrılıklar daha derin daha yıkıcı izler bırakıyor. 2-3 kere dışarı çıkıp sosyalleştiğiniz birinden hoşlandığınızda devamının gelmemesi ile aynı evde yaşadığınız insanla süreç sonunda ayrılmak çok farklı iki hikaye.