her şeyden herkesten kendinden iğrenmek

bazen beni yoklayan hadise. eminim sizede oluyordur.etrafimda yada telefonda gördüğüm en güzel kızlar, en güzel hayatlar, kendim dahil herşeyden igreniyorum.
not: bu başlığın altına gelip salak saçma entryi girecekseniz s. gidin.
edit:ulan şu alta atılan iki entrynin de girileceğini not kısmını yazarken tahmin etmiştim valla çok sıkıcısınız keşke şaşırtsanız.

"karşılıklı hoşgörü"ye bak.. aasdkdjjsjs..

kafasıdegismeyenyazar, arkandayız adamım..
yaz istediğin gibi..

bu hisse kapılanlar benim gözlemlerime göre ya çok özgüvensizdir ya da kendini çok önemseyen insanlardır. her iki karakterdekilerin de ortak özellikleri hak ettikleri değeri görmemeleri yada hak ettikleri değeri görmediklerini düşünmeleridir. ya kendini başkaları ile kıyaslayarak kendini ezer, ya da kendini başkaları ile kıyaslayarak diğerlerini ezer kendi içinde. ya hiçbir şey bilmediğini düşünür ya da her şeyi bildiğini. her halükârda bu düşünce zehirli bir zihinde oluşabilen bir düşüncedir. çünkü kimse her şeyi bilemez, kimse her şeyi göremez, kimse herkesi tanıyamaz, kimse gelecekte nasıl biri olacağını bilemediği için kendini tanımayı bile başaramaz. hal böyle iken, bilinmeyenler üzerine ağır duygular olan "nefret, iğrenti" beslemek ne derece sağlıklıdır? böyle düşünen bir insan genellikle tavsiyelere kapalıdır. tekrar sağlıklı düşünebilmesi biraz şansa, biraz da cesaretine bağlıdır. ancak kendi kendini kurtarabilir bu zehirli düşüncelerden. bir şeyden nefret edebilmek için, bir şeye kötü diyebilmek için, o şeyin "iyi" haline, "güzel" haline rastlamak gerekir. bu ya dışarıdadır, yada insanın kendi yüreğinde. o iyiyi hatırlayınca, iyileşme süreci de başlar. tabi iyileşmeye cesareti varsa.