her şeyden ve herkesten uzaklaşma isteği

başka bir yerlerde başka bir hayata başlaman gerekir bazen. herkesten ve her şeyden uzaklaşsan her şey düzelecekmiş gibi hissedersin. yorgun, keyifsiz, tahammülsüz geçer günler. başka bir hayatın mümkün olduğuna dair inancın besler seni.
içinde bulunduğun mevcut düzenden farklı bambaşka bir düzen.. bundandır her şeyden ve herkesten uzaklaşma isteğin.

pandemi sürecinden ötürü fiziken birçok şeyden uzak olmamıza rağmen dün sim kartımı 12.sınıfta kullandığım tuşlu telefonuma takmamla bu isteği daha fazla hayata geçirdim.

özgürlüğü çağrıştırsa da özgürlük alanımın git gide daralmasından mütevellit kafamdan atmaya çalıştığım isteklerimden biri.

canı sıkılınca gelen, sonra bir anda giden istektir. ama bu istek geldiği bir ara her şeyi bırakmamı ve herkesten uzaklaşmamı sağlayacak, buna inancım tam.

kendinizi de götüreceksiniz boşuna uğraşmayın.

bir önceki evresi uzun süren ve geçmeyen sıkışıklık evresidir. sonra herkesten ve her şeyden kaçma isteği evresine geçilir. sonuç ise çoğu zaman bu kötü hissiyatla başbaşa kalmakla sonuçlanır.

herkesten ve her şeyden uzaklaşınca sanki yeniden doğacakmışım gibi hissettiren düşünce. hayatını sil baştan istediğin gibi kurmak... kulağa çok güzel gelmiyor mu?

insanların çok fazla gereksiz konuşmaları

samimiyetsizliğin ve yalanın arttığını gören insan kendini farkeder ve dünyadan uzak bir yere gitmek ister...

yaşanılan bir yıkım sonucu doğal olarak ortaya çıkan yeniden başlama yeniden doğma isteğidir.

kimileri büyük doğar, kimileri büyük ölür, kimilerinin varlık ile yokluğu arasında bir fark yoktur.
neticede herkesin kendi yaşam mücadelesidir, nefes alabildiğin, gözün görebildiği duyabildiğin ve varolduğuna inandığın kadar varsındır ve özgürsündür.

başarıların ve başaramadıkların, yarım kalanların ve yarım bıraktıkların!
aslında her seferinde iyi niyetlisindir. kendin herşey ve herkes için, başarıların kadar katkıları, başaramadığın kadar eksi damgaları olur zihnine.
neticelendiremediğin her eylemin, defterine arsız bir guna, affedilemez bir hata diye kayıt edilir.
kaçmak çözüm değildir, kaçmak herşeyin zamanını durmaktan öteye geçemez.

birgün dönersen bıraktığın herşeyle bulursun.
birgün dönersen bıraktığın kimseyi bulamazsın.
ve birgün dönersen, herşey için sonun başlangıcı. başlangıç senin sonun olacaktır.

halihazırda herkesle mesafemi en başından koruduğum için bütünüyle gerçekleştirmemin çok da zor olmayacağı istek; daha doğrusu hedef.

bir takım yaşanmışlıklardan sonra ortaya çıkan istek. önceden kalabalık ortamlarda bulunmaktan zevk alırken, artık kalabalık bir ortama girdiğimde boğuluyormuşum gibi hissediyorum. 70'lik dedeler gibi 'kafam gürültü kaldırmıyor' diye geziniyorum ortalıklarda.

benim kulağımda küpe gibi taşıdığım istektir. insan sevmiyorum be sözlük ben de.(bkz: swh)

bendeki bu isteğin pandemiden kaynaklandığını düşünüyorum. pandeminin başından beri sosyal hayattan uzak yaşıyorum, dışarı çıktığım gün sayısı onu geçmez belki. gitgide insanlardan iyice uzaklaştım, kimseyle tek kelime konuşmak istemiyorum. işin kötüsü bunun eksikliğini de hissetmiyorum.

tsh yüksekliği belirtilerinden biri.

(bkz: olur öyle)

bulunduğun yere ait olmadığını, hayatının istediğin yönde ilerlemediğini anladığında duyulan istek olmakla birlikte hissedildiğinde de hiçe sayılmaması ve yerine getirilmesi gereken istektir çünkü göz ardı edildiği taktirde hep geç kalınır bir şeylere.

"alıp başımı gidesim var da aklımdakileri sığdıracak valiz bulamıyorum." sözleri gelir aklıma.*

insanların beni anlamadığını düşündüğüm zamanlar tavan yapan isteğim. yakın arkadaşlarıma bile bazen yazıyorum satırlarca, bir şeyleri anlatmak istiyorum fakat beni anlayamayacağını, felsefesi farklı olduğu için önyargısını kıramayacağını bildiğim için silip silip içime attıklarımdan bilirim bu durumu. he bu arada ben kendime yeterim.