her şeyi beleşe getirmeye çalışan insan

bedava mezar bulsa girecek insandır.

akrabalar arasında da bol görülür bu tipler. bir yere gidilecekse arabası olan yeğen, hala oğlu, dede torunu vs. akrabalar aranır. çünkü bunların aracı su ile çalışır.
üç kuruşluk malı ağlayıp sızlayıp iki kuruşa düşürmeye çalışır.
dükkanda yapılan pazarlıkla yetinmez. mal kapıya gelince de para kesmeye çalışır.
bir insana "acaba ben bundan nasıl faydalanabilirim" nazarından bakar.
dahası faydalanmanın verimli olması da önemlidir.
şöyle ki uzaktan ucuza mal düşürür, bedava araba bulur, bedava arabanın sürücüsü aynı zamanda bedava işçi olur. bir de üstüne yemek ısmarlatabilirse keyfine diyecek yok.

(bkz: ahmet nur çebi)

benim.
sözlükten 50 tl koparabilmek için ayranıma 5 kere mesaj atıp darladım.

+sigaran var mı?
-yok..
+o zaman kendimden yakayım

imkanı olup da icraate geçirmeyenleri meşhurdur.

arkadasimin tum hesaplarini ben oderdim, karsiliginda sigara verirdi. nasi 1 bagimliliksa, gidip sigara almak yerine hesaplarini ben oduyodum.

dedem, okadar cimri ki, deniz otobüsü yerine şehir içi minibüsleri kullanarak yalovadan istanbula geliyor, 89 yaşında.