her şeyi bırakıp köye yerleşmek

ev var, odun var, huzur var, bağ var, bahçe var, ayvası var narı var laylaylay.

(bkz: benden bir halt olmaz farkındalığı) ile açılan başlıktır. yakın zamanda yapmak için çalışmalara başlayacağım. selam ve dua ile...

kolay değil köy. ona göre gitmek lazım.

ilaçsız, gübresiz, doğal bir hayal kırıklığı. tabiatla, bitkilerle, ağaçlarla aranız iyi olabilir. sükunet içinde bir yaşam sürmek sizin de hakkınız. fakat kazın ayağı öyle değil. köy kafasını bilir misiniz? hiç sanmıyorum. çok rezil ve uyumsuz bir kafa. kasaba kafası olarak da bilinen bu kafa çeşidinin somut verisi; yemiş vermeyen ağaca bir tas su vermez. iyicene örneklendirmek için yaşayan efsane büyük şair şükrü erbaş'ın köylüleri niçin öldürmeliyiz şiirine müracaat ediniz.

dediğim gibi halis muhlis doğal bir hayal kırıklığı.

yurt dışına remote çalışmaya başladığım zaman değerlendirmeye alacağım seçenek. herçi haymatlos olarak dünyayı gezme fikri çok daha ağır basıyor.

fakat ülkede de yerimizin belli olmasına istinaden böyle bir yere yerleşip ara ara şömine karşısında nargile yapma fikrini de aklımdan çıkartmıyorun.

bazen çok mantıklı gelebilir ama sorumlulukları unutmamak lazım eğer yoksa sorumluluk o zaman denenebilir.

köyünüz marmara, ege ve akdeniz’de ise hep bir seçenektir. ama yozgatlı, çorumlu ya da kırşehirli iseniz bu bir seçenek değildir.

piko'nun yaptığıdır, ömrün ankara, istanbul'da geçsin sonra kalk pılıyı pırtıyı toplayıp egede bir köye yerleş...misssss

çok büyük bir kitlenin yıllardır süregelen hayalidir. kulağa hoş gelir her zaman, pandemi ile de bu istekler pik yapmış durumda. ancak iyi analiz etmek gerekir ki şehir yaşamına alışan biri için zorlayıcı olabilir. bununla ilgili videolar ve yerleşenlerden alınan bilgiler herkesin ayak uyduramayacağı gerçeğini gösteriyor.

yeşilse belki yoksa traş

her şey öyle kolay kolay bırakılamıyor. hayalini kurarken iyi, pratikte paçana yapışan bir yığın sorumluluk, uzak yakın bir yığın ilişki var.
köy dediğin yer kapalı topluluk. dedenin köyü değilse, köyde bilinen bir aile lakabın yoksa damdan iner gibi yerleşemezsin. kabul etmezler. bütün hayatın mercek altına alınır, nefes aldırmazlar.
köy deyince aklınıza yeşil çayırlar, bahçede gezen tavuklar, güneşte kuruyan beyaz çarşaflar falan geliyor ama köylü faktörünü unutuyorsunuz. türk köylüsü dost canlısı değildir.