her şeyi bırakıp çocukluğundaki mahalleye yerleşmek
başlık "homo ludens" tarafından 24.09.2022 21:02 tarihinde açılmıştır.
1.
zaman zaman aklıma gelen manyak düşüncedir. fakat beni engelleyen bazı sorunlar var. bir kere benim çocukluğum iki katlı ya da müstakil bahçeli evlerin olduğu güzel bir mahallede geçti. maalesef şimdilerde o mahalle yıkıldı, ruhsuz kocaman aptal binalar yapıldı. hepsi bir tarafa mahalle yıkılmamış olsa bile en kötüsü annem yok artık. annen yoksa bırak mahalleyi dünyan yıkılmış demektir.
devamını gör...
2.
geçenlerde gittiğimde suriyeli istilası altında olduğunu gördüm. beni silkseler yaşamam orda.
devamını gör...
3.
hiçbir zaman istediğiniz şeyi yakalayamazsınız. geçmişi özlediğinizi sanmayın, sadece o duyguları özlemiş olursunuz ve duyguları o mekana dönerek tekrar yakalayabileceğinizi sanırsınız. bin bir yolla mahallenize dönseniz de özlediğiniz yere dönseniz de özlediğiniz zamanlardaki gibi olmaz ve pişmanlığın dibini yaşarsınız. boşuna heveslenmeyin, gerçekçilikte fayda var. hiçbir zaman aradığınızı bulamayıp üstüne daha çok üzülürsünüz
devamını gör...
4.
hiçbir şeysiz ve kimsesiz bir dede olursam (allah göstermesin), aydın merkezdeki olağanüstü güzel bir çocukluk geçirdiğim çok büyük sokağa (o zamanki adı 24. sokak'tı, sonradan cadde olmuş sanırım.) taşınıp, balkondan, sokakta oynayan çocukları izlemek için bunu yapabilirim belki. gerçi şu çağda sokakta oynayan çocuk da pek kalmamıştır herhalde.
devamını gör...
5.
yapamam .arada rüyalarıma bile giriyor ama orası artık bir sığınmacı mahallesi.arap ve afgan dolu.market,dükkan tabelaları bile arapça. ne yapayım orda ben?
devamını gör...
6.
her seyi bırakıp geldikten sonra sanmıyorum ki mahalle mahalle olarak kalacak.
daha şimdiden oradan buradan binalar çıkıyor, bi 30 seneye geriye hiçbir şey kalmaz. merkezde oturmanın eksileri iste, mahallede yaşadığımızı bile hissetmedik, öyle bir ortamı da hiç bilmiyorum. hep bi gürültü hep bi akış.
daha şimdiden oradan buradan binalar çıkıyor, bi 30 seneye geriye hiçbir şey kalmaz. merkezde oturmanın eksileri iste, mahallede yaşadığımızı bile hissetmedik, öyle bir ortamı da hiç bilmiyorum. hep bi gürültü hep bi akış.
devamını gör...
7.
sanki öyle birşey yapınca mutlu olacakmış gibi. ayrıca bu fakirlik ve zavallılık oradada kabul görmezsiniz bence.
devamını gör...
8.
çocukluğumun geçtiği evin karşısında genelev vardı.. ben ne yapayım aga. ve maalesef yoğun istek üzerine hafta sonu sınavdan sonra oraları turlamaya gideceğiz.. bıçaklanmadan dönebiliriz umarım...
devamını gör...
9.
ilk çocukluğumun geçtiği mahallede şu an göçmenler yaşıyor.
orada ki binalara üflesen yıkılacak zaten.
arada bir o sokağa girerim, hüzünlenerek çıkarım.
bu kadarı yeterli, zaten bir kaç sene sonra illaki binaların yıkılması gerekecek.
orada ki binalara üflesen yıkılacak zaten.
arada bir o sokağa girerim, hüzünlenerek çıkarım.
bu kadarı yeterli, zaten bir kaç sene sonra illaki binaların yıkılması gerekecek.
devamını gör...
10.
çocukluğumdaki mahalleden hiç uzaklaşmadığım için hayalini kuramadığım detay.
bedava dondurmasını yakalamaya çalıştığımız köşedeki bakkal kapandı.
her sabah okula giderken uğradığım pastane kapandı.
hatta gittiğim okul bile yıkılıp yenisi yapıldı.
ben halen burdayım.
seni yenmemiş olabilirim ama berabereyiz istanbul.
bedava dondurmasını yakalamaya çalıştığımız köşedeki bakkal kapandı.
her sabah okula giderken uğradığım pastane kapandı.
hatta gittiğim okul bile yıkılıp yenisi yapıldı.
ben halen burdayım.
seni yenmemiş olabilirim ama berabereyiz istanbul.
devamını gör...
11.
kalmamış ki öyle bir mahalle.
devamını gör...
12.
ben bunu az daha yapıyordum.
hatta çocukluğumun geçtiği dairede filan..
sonra eski komşuların meraklı bakışları ve sualleriyle karşılaştım.. çünkü beni çocukluğumdan tanıyorlardı. ve tanıdık birilerinin hala daha oralarda olması hoşuma gitmemişti. komşulukta yabancılar ve yabancı olmak her zaman için daha iyidir bana göre.
sonra oturdum kıçımın üstünde.
özgürlüğüme kavuşmak bütün bir evin bana ait olması demekse de şuanda hala bir tek odamda ve sözlükte özgürüm.
ama yakın zamanda inşallah tam özgür olacağım.. inş..
hatta çocukluğumun geçtiği dairede filan..
sonra eski komşuların meraklı bakışları ve sualleriyle karşılaştım.. çünkü beni çocukluğumdan tanıyorlardı. ve tanıdık birilerinin hala daha oralarda olması hoşuma gitmemişti. komşulukta yabancılar ve yabancı olmak her zaman için daha iyidir bana göre.
sonra oturdum kıçımın üstünde.
özgürlüğüme kavuşmak bütün bir evin bana ait olması demekse de şuanda hala bir tek odamda ve sözlükte özgürüm.
ama yakın zamanda inşallah tam özgür olacağım.. inş..
devamını gör...
13.
rüyalarıma girer ara sıra, bazen de eski mahallemi gezmeye giderdim.
şu an suriyeli mahallesi olduğu için gezmeye bile gitmek istemiyorum .mahalle arapça tabelalar ve sokakta arapça konusan çocuklarla dolu.
şu an suriyeli mahallesi olduğu için gezmeye bile gitmek istemiyorum .mahalle arapça tabelalar ve sokakta arapça konusan çocuklarla dolu.
devamını gör...
14.
bana göre imkansız. o mahalle yok oldu, yerine 15'er katlı çirkin apartmanlar dikildi. eski hali yok artık.
devamını gör...
15.
okuduğum ilkokula 300 metre mesafede oturuyorum. avrupa yakasında yaşadığım bir kaç seneyi saymazsak hep aynı mahallede yaşadım.
devamını gör...
16.
anlamsızdır, çünkü o mahalle artık orası değildir, anda kalmış geçmiştir.
devamını gör...
17.
eskimahallem diyebileceğim bir tane mahallem var o da 12-17 yaş arasını geçirdiğim basınsitesi mh.si ondan önce memur bebesi kaderi üç seneden çok geçirilmiş yerim yok. bu yoksulluk bence. pek geçmişsiz ve arkadaşsız biri oldum eskide de şimdi de. köksüzüm. artık yetimimde. babam öldü çünkü. sürekli 'anda kalma' çalışması yapıyorum eşime ve kayınçoma da habire öneriyorum. bunu ben bulmadım ki. sanırım yaşadığım geçmiş bana 'anda kalma' dışında bir olasılık sunmadı ki. pek iftihar ederek başkalarına şöyle ol böyle ol öğretileri yaparız ya incelesek aslında tutturduğumuz yol-izlek seçimimiz değil de zorunda olduğumuzdur büyük olasılıkla.
devamını gör...
18.
doğduğu günden beri aynı mahallede oturup yalnızca farklı evlere taşınan yazarın, "yeter" çığlıkları ile okuduğu başlık.
devamını gör...
19.
evden çıktığım neredeyse her gün mutlaka uğruyorum. çünkü gitmek istediğim her yer için metroya binmek zorundayım.
devamını gör...
20.
akrabalarım özellikle de dayım ve ailesi olmayacaksa gideri var
devamını gör...