her şeyi eleştiren ama somut adımı olmayan insan

ruh emicidir

bunların en iğrenç olanları patronlari veya müdürleri sürekli eleştirip de onu bir türlü gerekli mercilere şikayet etmeyen iş arkadaşlarıdir.

bizim patronu 20 kasım'da meslek odasına şikayet ettim, iş arkadaşlarım önce bu kadarına gerek yoktu, sonra hepimiz senin gibi olmalıyiz dediler. ama onlarda hâlâ tık yok, devam ayı gibi homurdanip, arkalarından konuşup hiçbir adım atmamaya.

her "şey" ayrı yazılır diyerek ben de eleştirenler kervanına katılıyorum.

en büyük örneği ekşi sözlük yazarları olan insan tipi. kendileri nick arkasından ötmek dışında bir şey yapmazlar, hep başkalarının kendi açık kimlikleri üstünden sorumluluk almasıni isterler.

onu da mı ben yapayım!
hazıra çok alıştınız çook.*