her zaman böyle olmayacak

dönem dönem insanlar kendini işe yaramaz hissedebilir.
korkak olduklarını düşünebilir, kendilerinden nefret edebilir.
çaresiz kalabilir veya çare kalmadığını düşünebilir.
sevilmediğini, sevgiyi hak etmediğini düşünebilir.
hiç bir şeyi hak etmediğini düşünebilir.
hayat anlamsızlaşabilir.
nefes almak zorlaşabilir.
kaçacak yer kalmayabilir.
insan zaman zaman köşeye sıkışabilir.

ve belki de kendini kurtaramadığı için, yeterince cesur olmadığı, yeterince güçlü olmadığı, yeterince dik duramadığı için kendine kızabilir.

fakat bu durumun çıkışı aslında bir kaç kelimeden ibarettir, "her zaman böyle olmayacak"

insan her zaman güçsüz olmayacak, her zaman korkmayacak. gün geçtikçe güçlenecek, gün gelecek güçlenecek.

sadece o günü beklemek ve sabretmek gerek.

çünkü her zaman böyle olmayacak.

yaramıyorsa tutmayın orucu önermesinin haklılığını gösteren kandaki şekerin düşmesi vakası.

nazım'ın "umuda bin kurşun sıksada ölüm , unutma umuda kurşun işlemez gülüm." dediği his gibi.

her zaman böyle olmaz tabii , sanat her zaman en iyiyi en güzele ulaşmak isterken , bu noktada hayatın kendisi her zaman en kötüyü hedefliyor. distopya kombini bu dünyaya daha çok yakışıyor.
terzi kendi ütopyasını dikemezmiş.