zenginler böyle böyle zengin oluyor dedirten durumlar

yaşadığı dönemde dünyanın en zengin insanı olan john paul getty nin telefon faturaları çok gelmemesi için oturduğu konağa ankesörlü telefon yerleştirtmesi.

çok güzel bir söz var: “cebinde akrep mi var?” böyle işte.

seneler önce bi gazetede okumuştum. ülkenin zenginlerinden birinin alıntısıydı. çok net hatırlamıyorum ama aklımda şöyle kalmış , bi odadan başka bi odaya birkaç dakikalık bi iş için geçsem dahi o odanın ışığını söndürürüm.
bense mutfakta yarım saat işim var hemen gelcem diye masa lambamı sabaha kadar açık tutuyorum.

5 kuruşun hesabını yaparlar. daha sonra heryerde 5 kuruş bırakirsak vay halimize derler .

sürekli, işler kötü nuhabbeti yaparlar. kimse borç istemesin ya da bir beklentiye girmesin diye sanırım.

çocuklarını geç torunlarına bile bakmamak, para vermemek ve hep kendin yemek. fakat yaşlandığın için onca yaptırdığın yapının elinde kalması, kimsenin seni ziyarete gelmemesi, hizmetçinle evlenip mal mülk satmak.

(bkz: rafet koroğlu)

hamalla 50- 100 tl nin pazarlığını yapmaları.

akaryakıta zam geleceği gece benzin istasyonlarinda görülen lüks araç kuyrukları

kullanmadığın ışığı söndürmek, toplu taşıma kullanmak ve enerjiyi israf etmemek için zaten olması gereken şeyler.
ama, üç kuruşun hesabını yapıp ailesinin yediğinden içtiğinden kesen, lazım olduğu halde üst baş almayanları anlamam mümkün değil.

bizim bir akraba babasının dükkanını batırdı, kendi kardeşlerini, kuzenlerini madıra işine ortak etti, hepsini batırdı. belki 15 aile süründü bunun yüzünden.

o arada üvey kızı üzerine dünya mal geçirmiş. yeni şirket kurdular. datça'dan emlaklar derken cadede ev, bodrum'da evler, izmir'de ofisler...

batırdıklarına bir kuruş çalıştırmadı. soranlara ticari zekasını anlatıyor.

çalışanın üç kuruşuna göz dikmek.

ilk milyonu kazanmak çok zordur. sonrakileri ilk milyon kazanır zaten.

işyerinde bazı büyük firmalar, gelir seviyesi yüksek kişiler ödeme konusunda illallah ettirirken, küçük ölçekli işletmeler, orta halli müşteriler bu kadar zorlamıyor. o zaman aklıma geliyor bu durum.
hele bir ünlü kişisi vardı ki, ortamlarda saygıdeğer görünürler ama cennet mahallesinden fırlamış gibiydi eşi. neyse!
mesela; bir radyo kanalı da(epey de bilinen) beş yıl boyunca çok çok cüzi servis ücretini ödememişti. arayıp istediğimizde "zor zamanlardan geçtiklerini" belirttiler! şaka gibilerdi.
dünyada da şubeleri bulunan, menülerin fiyatları dudak uçuklatan bir restorant da keza öyle. yaz zamanı bi su vermemişler elemanlara. işleri düştü, yalvardılar ama gitmedik. daha çooook var.

yüzüğe yatırım yapmak

geçenlerde duyduğum durum bunlardan biridir. adamın 4 tane evi 1 tane villası 5-6 tane de dükkanı varmış kendisi kirada oturuyormuş oğlu da yürüyerek işe gidiyormuş araba bile almıyor diye arkasından konuşuyorlardı pintiliklerini kastederek işte bunlar böyle zengin oluyor dediler. tabii ben düşündüm ulan harbiden pintilikten mi diye arafta kaldım minimalist yaşam mı yoksa pintilik mi çözüm bulamadım tabii.

2 oteli olan amcam üniversitedeyken maddi sıkıntıda olduğum bir zamanda aramıştı. daha doğrusu bir işi için. hani telefonu kapatırken bir eksiğin isteğin var mı diye sorarlar ya o anın gelmesini beklerken ben ona amca bir eksiğin var mı diye sormuştum. kafamda nasıl kurmuşsam. yok yeğenim canının sağlığı diyerek telefonu kapattı. o an anladım nasıl zengin olduklarını.

dershanede bir kız vardı kolej mezunu denemelerden önce sınıf sınıf sıra sıra gezer uç kabına uç toplardı

işten artmaz dişten artar diye bir laf vardır. zenginlerin kimi kısmı oldukça pinti ve az harcayan kişilerdir.

ben bunu anlamam.

malım var mülküm varsa, yemeyeceksem gezmeyeceksem ve çevreme ikramlarda bulunmayacaksam, ne önemi kalır zenginliğimin? bana dahi faydası olmamış, kime ne yararı olur maddi gücümün?

işte ben bu kafayla zengin olamam, hasbelkader olsam 3. günün şafağında fakfakir kalırım.

ben bayat parayı sevmem, sıcak para iyidir, harcayak son liraya kadar tüketeceksin.

size bir hikaye anlatayım
iki arkadaş olsun birinin adı kemal birinin adı yanal
kemal ve yanal'ın elinde 50 lirası olsun
kemal ev kurup gerekli malzemelerin hepsini alsın ve elinde 5 lirası kalsın
yanal ise çok gerekli dışında bir şey almasın ve nasılsa kemalden alırım desin. elinde de 30 lirası kalsın.
yanal çakmak lazım olunca kemalden alsın, merdiven lazım olunca kemalden alsın, pense lazım olunca kemalden alsın. yani sadece lazım olunca kullanılan her şeyi kemalden alsın.
neyse yanal o 30 lira ile iş kurup 30'u 1 yılda 60 yapar, kemal de 5 en fazla yapsın yapsın 10 yapar.
bunlar işi ortak kursa yanal payı 7/6 olurken kemalın payı 7/1 olur. sizce kim daha zengin olur.


zenginler böyle böyle zengin oluyor işte.
arkanızdan da parasını hiç toplamıyor boş harcıyor derler.