her zaman burnu akan insan

burnundan nefret eden insandır, fıst fıst oda spreyi gibi gezer ortalıkta.
burnuna envai çeşit kaynak suyundan tuzlu suyu sokup çözüm bekler, burun spreylerinin bağımlılıklarından dolayı pek eczanelere yanaşmaz.

benimdir. bir de sümüğü yediğim de oluyor. aman neyse.

en yakın dostu olan tuvalet kağıdını yanından ayırmayan insandır.

peki burnu hep sınavlarda akanlar sanki beyni eriyormuş da burnundan akıyormuşcasına bir nöron şelalesi.

alerjik bünyenin göstergesidir.

sinüsleri çok dolu insandır.

mümkünse güldürmeyin *

hiçbir ortamda tam anlamıyla rahat hissedemeyen insandır. üniversite sınavına gireceğim sene ilk düşündüğüm sınav binasına peçete alıp almadıklarıydı. neyse ki ösym'ye verdiğimiz paraların bize kalem, şeker ve peçete olarak döndüğünü öğrenip derin bir oh çekmiştim. üniversite yıllarımda yurtta kalırken oda arkadaşlarım ''eeeh yeter bee midemiz bulandı'' diyerekten kalbimi kırmışlardı. ama ne yapsındı her zaman burnu akan insan... sinüzitten muzdarip minik burnumun kalbi olsa eminim o da çok kırılırdı.