herkes tunç çağına geçerken abi ne varsa eskilerde var diyen taş devri insanı

"abi ne varsa eskilerde var, retro adamım ben abi yaa." diyen doğal seçilime uğrayası insan modelidir.

sanki dünyaya gelirken biz seçiyoruz çağını. doğal seçilime uğramayanında avradını.

basit şeylerin değerini bilen, basit şeylerle mutlu olabilen insandır.

hah ben o insanım işte, daş yokmu la daş insanı

işte o insan geleneksel, muhafazakar insandır.

modern insan anlık şahsi kaygıları ile hareket eden bencil bir pislik ise şayet ne varsa eskilerde var diyen taş devri insanı olarak bir iki sözüm var; tek bir insani kaygısı olmayan sadece para kazanmak derdinde olan güya insan canlısı şov meraklısı insan, eskilerden bir yıldız kaydığı zaman bunu kendine malzeme etmeye çekinmez, afilli bir kaç fotoğraf üzerine özlü söz tamam. oysa ölenin ardından yas tutulur kardeş. komşu evinden cenaze çıkıyorsa evde tv açılmaz, cenaze evine pide yutmaya kosulmaz, imkanlar dahilinde yardım edilir. devriniz batsın demirin tuncuna insanın ne olduğu belli olmayan haline denk geldik.

eskilerin yaşam tarzı, ahlakı, sanatı, müzik zevki, insan ilişkileri şuana kıyasla daha iyi hissettiriyorsa eskiyi tercih etmesi normal olandır. teknolojinin her geçen gün gelişmesi bazen refahı arttırmaya yetmiyor.

(bkz: normal sözlük'e bir daha gelinse alınacak nickler)

(bkz: kardeşim bak şu alaşımı düzgün yapın)

illaki vardi bence de o donem bu dusunce.

her şeyin kalitesi bozuldu artık.
eskiden taş gibiydi..* iki yere düşmeyegörsün eğilip bükülüyor şimdi.*

he bir de.. gençler artık biraz çok şey.. ne bileyim.

zarfa değil mazrufa bakacaksın demişler ama ben bir de zarfa bakayım dedim.
77 (yetmiş yedi) karakterli başlık nasıl oluyor da oluyor? ben mi geride kaldım?