herkesin aynı halden müzdarip olması

çağın herkesi aynı dertlerle meşgul etmesidir. aynı sıkıntılara koymasıdır...
halbuki bizler eskiden ne kadar da mutluyduk öyle değil mi? kimse aşk neyim, ilgi, alaka, falan filan bilmez idi.
yokluğuyla dertlenmez idi.

herkesin benzer dertlere, sıkıntılara duçar olmasıyla alakalı söyleyebileceğim çok da bir şey yok...
biraz sanatla, şiirle meşgul olsalar, biraz spor yapsalar, ne biliyim bir enstrümana vakit ayırsalar yatışabilirler diye düşünüyorum... bir de fazla beklenti içine girmesinler.
kendi cehennemine odun taşımaktan vazgeçmeli insan.
hele bir de serinleyebileceğimiz sular varken.

inşallah yapmazlar. yapmasınlar. öptüm...
ey sevgili buz mavisi bir gölün içindeyim, sen de bilir misin akşamın mavisinde soğuk suların koynuna girmeyi.

sürekli beni ellemeye çalışıyorlar, güzel olan herkesin kaderi bu...