herkesin nefret ettiği bir insan olmak

erkesin nefret ettiği insan olmak bir felakettir.

ama birde bunu zannedenler var ki bu daha beterdir.

kendisinden herkesin nefret ettiğini düşünen insanın acısı dinmez. ve sürekli hata yapar. karakteri bozulur. ezim ezim ezilir. aksileşir. tersleşir naletleşir. iğrençleşir.

aslında öyle olmasa bile zamanla kendini gerçekleştiren kehanete dönüşür.

keşke herkes nefret etseydi de sen etmeseydin dediğim insanlar var. bazen sevgi de yetmiyor.

bunu başarabilmek de marifet zannedip bunun için uğraşanlar var garip.

kimsenin yanında kalmadığı umursanmadığı kişidir.

ihtimal dışı mantıksız bir kavram.

iki ihtimal var.
ya açık sözlü, acı da olsa doğruları söylüyordur
ya da harbiden hiçin önde gidenidir.

kötü olmalı ki iyilik de olsun fakat bazı enayiler kendilerini iyi sanıyor.

arkadan konuşma, zamanından çalma, insanı tüketme, zor gününde yanında olmama, ihanet, iftira...

sizi seven bir grubun var olması sizi iyi birisi yapmaz.
öyle olsa hitler, mussolini gibi insanlar da iyi sınıfına girer ve halen sevenleri var.

şey bu başlık bana ithafen açılmış gibi hissettim ve gururum okşandı. *



o değil sadece ifşa dedim, yapmadığım halde takla atıyorlar.
şu kalbim biraz daha irin dolsun bakarız...

insan sanrisidir onemsendigini hissetmektir,

nefret güçlü bir duygudur intikam almak istediğin birinden nefret edersin, sana kazık atan bir dostundan nefret edersin.

doğrusu (bkz: herkesin tiksindigi bir insan olmak)

tiksinmek/igrenmek bir duygu değil bir durumdur. dolayısı ile buradaki tanıma daha çok oturmaktadır.

kendinden nefret edildiğini düşünüp insanların onu onemsendigini zannetmek olsa olsa sanrıdır, hayaldir.

(bkz: nagehan alçı)

insanların istediği gibi bir insan olmadım hiç . ben kim bana nasıl davranıyorsa hep öyle davramdım . sevgiyse sevgi , ilgiyse ilgi , nefretse nefret ...