hiç baykuş görmeden ölüp gidecek olmak

bir pazar sabahı hüzünlendiren acı gerçek. 30'lara doğru gidiyorum ama daha canlı canlı bir baykuş görmedim. daha acısı baykuş görmüş birini de görmedim. vallahi boşa yaşıyoruz gibi hissediyorum bazen.

allah başka zeval vermesin kardeş. evet.

isteyene baykuşumu ücreti karşılığında gösterebilirim. (bkz: swh)

ben gördüm. işte şimdi baykuş görmüş birini görmüş sayılırsın üzülme.

gece uyumamak gerekir zira bir çok baykuş türü gececidir. genelde dağlık bölgelerde daha sık rastladım ben. trakya’da bol bol rastlayabilirsin.

benim için mümkün olmayandır.
ben gördüm. hem de öyle afedersiniz harry potter’daki gibi davet edilmediği yere zırtapozca dalan saygısız bir baykuş değildi. gayet (bkz: bay) bir kuştu.
baykuş gören birini görmek isteyen, yazarların fotoğrafları başlığına attığım 1563363 fotoya bakabilir.

hiç adalet görmeden ölüp gidecek olmaktan daha acı değildir.

ölümle baykuşun ilintisi burada da karşımıza çıktı. aynı cümle içinde. baykuşu gördüğün an haneden biri terki diyar eyleyecek. görmemek daha iyi gibi sanki.

ben bunu diğer birçok hayvan için düşünüyorum. bir tembel hayvanla şöyle karşılıklı saatlerce bakışmayı, bir kambur balina ile yanyana yüzebilmeyi, bir yavru panda ile yerlerde yuvarlanmayı çok isterdim ama yapamayacağım muhtemelen. bir baykuş türünü ise yakından görme ve elime alma şansım oldu. tüyleri inanılmaz güzel ve yumuşacık, gözleri muhteşemdi.

yapmayın be arkadaşlar.. derdimiz azdı da sanki.. bir tane daha mı edinelim yani.. ne istersüz bre baykuşperestler.. :)
(düşündüm taşındım zorladım.. acep baykuş görmeden ölürsem, gözlerim açık gider miyim deyu. yok. bir neden bulamadım. sanırım bünyede bir baykuş eksiği yok. peki buna mı üzülsem acep, diye düşünecektim ki, efenim aldı mı beni bir gülme.. sahi bayram değil seyran değil, hiç yoktan niye baykuşlandık ki biz..)

tanim: altarnatifleri olan gozlem.

orneklerden birini #3513040 bu arkadasimizin girisinde gorebiliriz.

baska bir ornek icin buradan ulasabilirsiniz
bu sarkinin klibi ciktigi yilda ne icimi acitmisti. kantin tv`sinde gormustum, aglamaya baslamistim. daha ufaktim ama savasin ne kadar yikici oldugunu iliklerimde hissetmistim.
dusundugum savas sadece topla tufekle olan degildi.
goremedigimizi baykuslarin yuva yapacagi ormanlarin yerinde bugun 5 yildizli resortlarin olmasi, biraz cimlerinde oturup dinlenecegimizin, sincaplari ugur boceklerini izleyecegimiz yerlerde bunlar olmasi, yuzmeyi ogrenecegimiz denizlerin bu halde olmasina ancak evimizde; telefonda, pc basinda uzulebiliyoruz. tek tarafli savasin sessiz kurbanlari gibi.
baykus gormeden olup gidecek olmanin ve digerler uzuntuleri ifade etmenin karsiliginin ters kelepce, tekme, biber gazi, tazyili su ile cozum olacagini dusunenlerin ulkesinde ``tum acilar korkaktir`` diyen stefan zweig`i rahmetle aniyorum.

hiç inci sözlük swf si de mi görmedin al atayım bi kaç tane

çocukken yaylada görmüşlüğüm vardı.

amaaa geçen sene, göbeklitepe’de üç tane birden gördüm.
o an sanki taşların arasında kaybolmuş bir tarihin içine çekildim,
göğün sırrına, yerin derinliğine dokunan bir çağrıyı duydum.

yani kategorinin dışındayım ve bu dünyadan bir adım fazla hissediyorum kendimi.

çoğu baykuş da insan göremeden ölüp gidiyor ama bunu dert etmiyor.
bence 1-1 berabere kalmış sayılırsınız.
not: ben gördüm. kuş gözlemciliği yaptığım gençliğimde...

derdine öttürdüğümün dünyası dedirten durumdur. koskocaaağğ kanuni domates, patates, pirinç yemeden gitmiş... biz bütün kuşları gondiklemişiz de baykuşun derdine düşmüşüz. :)))