hızlıca soğusun diye buzluğa koyulan içeceği unutmak

meybuz olarak geri almanıza sebep olur.

ben bir kere vişne suyunu unutmuştum, bildiğin max dondurma gibi oldu. böylesi daha iyiymiş onu da öğrenmiş olduk.

cam şişe ise konulan,geçmiş olsun.artık temizlemeniz gereken bir buzluk var.

unutulan, 4 adet şişe tuborg ise, intihara kadar yolu var.

ben genelde unutamıyorum çünkü buzluğun önünde beklemek gibi bir gidikliğim var*.

ev yapımı meybuz.

allah muhafaza evde yangın çıksa bu kadar panik yapmayız.

buzluğa atılan içeceği unutmak... ev bireylerinden birinin buzlukta kola/bira/soda/şalgam vardı dediği o an... en atik olanın mavzerden saldırıya kalkan türk piyadesi gibi allah allah nidalarıyla mutfağa doğru koşması...

ve genelde buzluğun kapağını açınca karşılaşılan hüzünlü son... buzlanmış.

hadi bira neyse, buzlu bira fena olmaz. şalgamı at çöpe, kola şekerli su oldu zaten at çöpe, mesela bak ayran da içilir buzlu.

gelişen teknolojiyle birlikte bu işe bir çare bulmaları lazım. bu devran böyle gitmez. biz sürekli bunun stresini mi yaşayacağız ulan!

dolaba bira yerleştirmeyi unutan acemi bir elaman açığı kapatmak için yarım kasa birayı dondurma dolabına atıp kimseye söylememiş. gece sonuna doğru dondurma değişimi yapmaya açınca gördüğümüz manzara güldürmedi. bira dondurması ve camlı süsleme. afiyet olsun. aynı durumu daha sonra soda ile yaşamıştık. bolca patlamış soda.

of of of. dalgınlıklarım tam olarak böyle seyrediyor. eve geliyorsun, içecek kaynama noktasına kendi kendine ulaşmadan hemen önce buzluğa atıyorsun ve "birkaç dakika buzlukta kalsın da sonra dolabın alt kısmına koyarım" diyorsun.

o sırada yemek yapıyorsun, evi toparlıyorsun, bir bölüm dizi seyrediyorsun. yıllardır konuşmadığın arkadaşın arıyor, hiç adını duymadığın kayıp akraban instagram'dan istek atıp fotoğraflarını likelıyor. tüm bunlar olup biterken içte bir huzursuzluk.. bir şeyler eksik ya da fazla gibi ama ne?

en güzel pijamalarını giyip sofrayı hazırlıyorsun. masaya bardağı koyarken aklına geliyor.. 5 metreyi saniyenin onda birinde koşup dolaba varıyorsun. sanki koşarken kazanılan süre önemliymiş gibi. buzluktan çıkardığın coca cola zero'na bakıyorsun bir süre. şöyle hafifçe sallayıp ne kadarı donmuş anlamak istiyorsun. yüzde 90'lık kısmının donmayan yüzde 10'un ortasında dans edişini seyrediyorsun. ulan sanki kolalı kısmı daha çok donmuş da geriye kolası az suyu bol kısmı kalmış gibi.. of devam edemiyorum.

bir bardak çıkar zannedip şansını deniyorsun ama bardağın üçte biri doluyor. sonra şişeyi ters çevirip bardağın üstünde bırakıyorsun eridikçe dolsun diye. seni hipertermiden ölme noktasına getiren hava kolayı eritmiyor. onu eritmeyen sıcaklık adeta daha da güçlendiriyor. sonra bir bardak su kapıp masaya dönüyorsun. artık hiçbir anlamı kalmadı dostum. hiçbir anlamı kalmadı.