how to disappear completely

bu şarkının belki de en can alıcı kısmı olan "ı'm not here this isn't happening" kısmı, thom yorke'un ok computer turu boyunca kendine söylediği bir cümleymiş. ilgiyi, şöhreti kaldıramayıp daha turun başında depresyon ile yüzleşince onca konseri bu şekilde atlatmış

nasıl bir parçaysa tüyler diken diken. eskitemeyeceğim ancak beni eskitecek bir radiohead eseri.
eternity and a day ile müthiş ikili.

seninle o eski beton mezarlıklardan birindeydik. iki, belki üç kat aşağıdaydın. hatırlayamadığım kadar adımlarca mesafede. küçük, karanlık, küf kokulu ve boğucu odalardan birinde. ben ise orada değilim; burada bile... ne söylüyordun kendine, duvarda seyrine daldığın gökyüzü hangi maviyi kıskandıracak güzellikte? acaba o süt kutusu dolu muydu? şapşal penguenler yine dizilmiş mi bilinçsizce? teldeki komşular şarkı söylüyor mu? terk etmeye devam ediyorlar. omzumun dibindeki ince boşluğu hissediyor musun sen de? duvarların ardına geçip yanına inmiştim. orada olmasam da beni görebildin mi? parmağını renksiz üçgenler üzerinden çekme sakın. her bir kare tek tek parçalanıyorken, parçalar inadına susmuyor. hiç susmasın. çemberlerde kayıp zamanların izleri var. zamanın damlaları kurumaya başlamış. sessizliğin gürültüsü çoğalıyor. burada değilsin artık. kimlerlesin? kiminleyim? kimim ben? kimiz? kim? belki gidecek. ya sonra? sonrası bu; kesin...





kafanın içinde ufacık bir radyoda, tamamen kaybolurken nasıl da her türlü güzel.

bu geceki overthing parçam olmasına karar verdim.
yıldız olsaydı eğer bu parçayı dinleyerek yıldızları izlemekte güzel olabilirdi, yıldızlar olmadığı için tavanla idare edeceğim.

bir kahve koymam lazım sadece,sonrasında müziği açarak düşünmekten uyuyakalana kadar aynı konu üzerinde bilmem kaç bininci defa düşünebilirim.