hükmünü yitiren sözler

artık yerine getirilmesine gerek kalmayan sözlerdir.

söz vermek önemli bir iştir. öylesine yapılıp daha sonrasında unutulacak bir şey değildir. dolayısıyla da insanlar verdikleri sözlerin sorumluluğunu taşımalıdır. ve bir söz, verilmeden önce zihinde bir süre demlenmeye bırakılmalıdır. aksi takdirde tatsız tuzsuz bir şeye dönüşmesi işten bile değildir.

ancak bazı durumlarda verilen sözler hükmünü yitirebilir. tabii ki bu durumlar çok belirgin kalıplarla sınırlandırılmıştır. örneğin; taraflardan söz sahibinin ölümü sözü hükümsüz kılarken sözün alacaklısı olan kişinin ölümünün sözün geçerliliği konusunda hiçbir etkisi olmaz.

ancak sözün alacaklısı olan kişi sözü veren kişi için ölmüşse sözün hükmü düşer. size kötülük yapan, sizden sürekli bir şeyler bekleyip sonrasında bunu sizin göreviniz gibi gören, sizde kullanılmış hissi uyandıran ya da her nasıl olursa olsun karakteri bir zehir bulutundan oluşan insanlar sizin için öldüklerinde verdiğiniz sözden azad olursunuz.

ikinci bir durum ise sözün alacaklısı plan kişinin sizi sözden azade kılmasıdır ama bu çok tercih edilen bir yol değildir çünkü sözün alacaklısı söz sahibine her durumda bunu hatırlatıp ne kadar yüce gönüllü olduğunu göstermeye çalışacak ve verilen sözü bir alacak verecek meselesinden çıkarıp vicdani bir giyotine çevirecektir.

velhasılı; sözler sonsuza kadar tutulmakla lanetli değildir ama hükmünü yitirene kadar prangalar eskitir insan.