hürriyet gazetesi'nin gelmiş geçmiş en iyi yerli gazete oluşu

şimdi demirören medya'da olduğuna bakmayın. uzun yıllar doğan medya'da altın çağı'nı yaşadı hürriyet.

bu gazeteyi okumayanlar ya yeni akit gazetesi okuyordur ya da sözcü. bir dengeleri yok yani.

hürriyet gazetesi 1948 yılında israil devletinin kurulmasından iki hafta önce istanbul'da kuruldu. sahibi sedat simavi açık seçik bir sabetayisttir. israil'in türkiye'deki propaganda aletiydi.
hürriyet, tüm yaşamı boyunca, gerek simavilerin yönetiminde, ne daha sonra, bir tek gün ezilenin, emekçinin yanında yer almadı. hatta ezilenin daha çok ezilmesi için yalan propaganda, kara propaganda, elinden ne geliyorsa yaptı. hürriyetin 1980 yılı arşivlerine girin, şanlı türk silahlı kuvvetlerinin fatsa'daki şer odaklarını bastırması için yaptıklarını görün. simaviler doğu karadeniz bölgesinde tutulan balıkların kaymağını yiyordu. su ürünleri kooperatifi diye bir kooperaatif vardı. yönetimini simaviler atıyordu. terzi fikri fatsa'da bu kooperatifin ocağına incir ağacı dikince kendi ölüm emrini hazırladı. sonra şanlı türk ordusu fatsa'yı fethetti. onlarca insanı suçlu suçsuz öldürdü. hürrtiyet kurtuldu.
hürriyet gazetesinin yaptığı en yararlı iş pazar ekleridir. ankara'dan ev taşırken paket kağıdı alacağıma yedi hürriyet pazar almış, tüm kağıt ihtiyacımı karşılamıştım. allah razı olsun.

benim için mürriyet, nakit, yumhuriyet hepsi ama hepsi aynı. onları farklı kılan bünyelerindeki sadece %1 lik alan. 150 yıldan fazladır hepsi cebinin ve paranın derdinde çok çok az istisnayla beraber. diğer şeyler hikaye. bakın arkadaşlar kurtuluş savaşı yerine mandayı kabül edelim diye bir yerini yırtıp cumhuriyet kurulduktan sonra ise uzun yıllar ülkeye korkudan dönemeyip sonradan gelip gazetecelik yapanlar var. erbakan yukarıda övülen gazetemsiden o zamanın parası 4 trilyon borcunu istedi diye gulu gulu dansı, bosnaya gönderilen yardımlar vb nedenler ve iftiralarla iktidardan ve halkın gözünden düşürüldü. bunlar her zaman iktidara ya da daha çok da sermayeye taptı. şimdi bakmayın rasyonalist takıldıklarına. o güce tekrar ulaşsınlar babalarını mezardan çıkarıp satar hepsi.

bir dönem etkili, çok tirajı olan, muhalefet gücü yüksek, haber, yazar ve yazı kalitesi olan bir gazeteydi. emin çölaşan ve bekir coşkun , gazetenin eski yazarlarındandı. emin çölaşan, yazılarında o dönemin ankara büyükşehir belediye başkanı melih gökçek ile çok uğraşır, hatta gökçek 'ten i nokta melih diye bahsederdi. ilk isminden dolayı takılan lakaptan dolayı gökçek, i harfi ile kendisine ibne denilmek istendiği iddiasıyla çölaşan'a dava açmıştı. çölaşan'ın bunun gibi tepkilere neden olan liboş, takkeli liboş, yağdanlık lakapları yüzünden o dönem yazarı olduğu hürriyet gazetesi, yazarın tekrar lakap takmaması için etik konseyi oluşturmuştu.