iğneyi kendine çuvaldızı başkasına batır

bir atasözü. ama genelde yanlış anlaşılan atasözlerinden biri olarak karşımıza çıkar.
çuvaldız, büyük olmakla birlikte ucu küt bir iğne türüdür. yorgan sırımakta kullanılır. ucu ete değse de acıtmaz.
iğne ise küçük ama sivri ucuyla çok can yakar.
bu atasözü de bu noktadan hareketle "sen başkalarını eleştirene kadar dön kendine bak, kendini eleştir, kabahati kendinde ara" anlamına gelir.

çok güzel bir atasözüdür.

bırakın iğneyi bazı insanlar çuvaldızı bile kendilerine batırmazlar efendim.
iğneyi ise ellerinden düşürmezler. bu insanlarla anlaşabilmek ortak bir zeminde hareket etmek neredeyse imkansızdır.

bana kalırsa sağlıklı bir iletişimin baş şartlarından biridir.
yine de siz siz olun kendisine çuvaldız dahi batırmayan insanların karşısında kendinize fazla batırmayın o iğneyi.
tatlı canınız yanmasın fazla.

dün, 19:57'de babam bana bir mesaj atmış vatsaptan ve silmiş. başka hiçbir şey yazmamış. saat kaç olmuş bugün, 24 saati geçmiş babam bana bir şey yazmamış, yazardı normalde

ben ona ne kötülük ettim diye düşünmeye başladım. bir kötülük etmedim. babam bana niye yazmıyor ve aklıma geldi ki, peki ben babama neden yazmıyorum?

hep bu adam mı yazsın? kaç yaşında adam. utan da sen yaz. baba nasılsın de, baba eve geldim de, baba yemek yedim de.

aklıma geldi ki, ben babamdan bekler olmuşum. peki yarın baban olmazsa?
allah gecinden versin... baban yarın olmasa... çok ağır geldi.