iğrenç insanlar için acı çekmek

hayatın gerçeklerinden biri. aldatan, manipüle eden, kullanan, aşağılayan, arabozuculuk yapan, hased eden, iftira atan pislikler için kalbini yormaktır. neden?

biri sizi üzüyor mu? uğraşmayın, izin vermeyin. sen beni üzemezsin hadi naş. bu sihirli sözcükleri bol bol kullanın ve en çok kendinizi sevin.

afrikalılara üzülmek benim için böyledir.

anılarımızı özlüyorum sadece, o zamanlardaki saflığımızı. bu yüzden olsa gerek

ağlak, kendine acımayı seven, melankoliden kurtulmamak için çabalayan insanların bol bulunduğu arabesk toplumlarda görülebilecek özellik.

çekip gitme huyumuz yok niyeyse. "kulağımın arkasının bir de şu köşesi var, onu da al. feda olsun!" modundayız toplumca. istisnalar hariç...

huzurumu kaçıran insanı iki saniyede hayatımdan siliyorum, ne acı çekmesi olum kafayı mı yediniz? azıcık kendinize değer verin.

bazıları gerçeklik algısını bozan manipülasyon ustaları olduğu için muhtemeldir. hepimiz yaşadık. ayık olmak lazım.

boş iş. aç tarkan'dan dudu'yu keyfine bak. valla cevremde cayir cayir yansa bi bardak su atmayacagim insanlar var. hic de pisman olmam. nefret ofke falan baska hikaye, ben benimle olan olaylarindan bagimsiz olarak gercekten igrenc olduklarini bildigim icin o suyu atmam. bazi insanlar gercekten oksijen ve gida israfi birer asagiliktir.