ikinci şans verilen insanın her şeyi bok etme olasılığı

yüzde 89,7'dir.

ölçtün mü? neye dayanarak böyle abidik gubidik rakamları telaffuz ediyorsunuz anlamıyorum. kamuoyu araştırman mı var muhtelif bölgelerde insanlara anket mi yaptın nerden bu kanıya vardığını sorsak oturma organından başka bir yeri gösterenezsin.

yüzdelere vurmaya gerek yok.karakteri öyledir. yapar. zaten şans veren kişiye değer verseydi zaten bok etmezdi.

herhangi bir insanın verilen şansı bok etme olasılığından farksız. çünkü konu sizin verdiğiniz bilmem kaçıncı şans değildir hamurunda vardır pişman olsa bile gelir herşeyi bok eder.
ne demişler,
kimi gittiği yeri mutlu eder,
kimi terkettiği yeri.

yüksek olan olasılıktır. ama insanın içi ister istemez, "bu kadar istiyorsa ikinci şansı, bir şeyleri var etmek için bu kadar istekliyse ya bu sefer her şey güzel olursa?" diye düşünür. belki de yaşayıp görmek gerekir, bilinmez.

her seyi ikinci sans verdiginiz insan degil siz ona o sansi tekrar vererek bok edersiniz yalniz

"ilk yanlışın arkası mutlaka gelir.."

e sen de hazırlıklı olacaksın bu durumda değil mi?
olmalısın yani.
çok fazla ümitlenmemelisin.
ha, o ikinci şansı vermeli misin?
tabii ki vermelisin!
üçü hatta dördü...

sen sadece, her seferinde daha fazla umut kaybedersin, ne olacak?
önemli olan, kendini koruman, her duruma hazırlıklı olman...

insan 7 sinde neyse 70 de de odur diye boşa dememişler. illaki bir yerde patlak verecek ve o şans yine yerle bir olacak. olan şansı verene olacak. buda insanın aklına iyi niyetten maraz doğar atasözünü haklılığını ortaya çıkarıyor.

haa yokmudur layıkıyla şansı kullanan illaki vardır ama oda binde bir belki on binde bir. onlara lafımız yok. ama istisnalar da kaideyi bozmuyor maalesef.

insan aldatmamış ise, insan bütün gelirini kumar gibi bir alışkanlığa kaptırıp düzenli olarak 5 parasız kalmıyor ise, neden 2.bir şansı haketmesin ? daha doğrusu 1.şansı vermenize neden olan neydi ki 2.şansı vermenize engel oldu ?

çifte standart uygulamak en mantıklısıdır. herkes ikinci bir şansı haketmez.

%1.000.000.000 dur illa ki pişman eder o yüzden ikinci şansa gerek yok.

birinci bok edişinden çoook daha fazla...

ne diyor ingilizcede, "to err is human". burada bir dursun, döneceğiz.

bizim insanımız ayıplamayı çok sever. biri hata yapmaya görsün; toplaşıp dedikodusunu yapar, ipini çeker, çaylarını içip dağılırlar. konuşulanları dinleseniz, orada bulunan her bireyin dünyanın en saf, temiz, delikanlı, ahlaklı insanı olduğunu sanırsınız. eleştirdikleri türden bir hatayı kendileri asla yapmayacaktır, sizi de buna inandırırlar. bir noktadan sonra öyle bir yere evrilir ki muhabbet, artık çekiştirilen kişiyi konuşmaktan çok örnek olaylar üzerinden kendilerinin o ortamdaki en ahlaklı en dürüst kişi oldukları üzerine ince mesajlar verme çabaları sahne alır. evet sahne alır; çünkü hepsi oynamakta, rol yapmaktadır. o kadar uzun süredir sahneledikleri bir oyundur ki üstelik, hatasız oynarlar! hepsi parlayan birer yıldızdır adeta ve sahne ışıkları kendilerinin üzerinde olsun isterler. işte az önce bahsettiğim ince mesajlar da bu uğurda verilir.

sahne kapandığında, oradaki herkes gerçek hayatlarına dönecek ve benzer hataları, belki daha büyüklerini yaparak yaşamaya devam edeceklerdir. çünkü "to err is human", yani hata yapmak insanidir, insanın doğasında vardır.

ve herkes ikinci bir şansı hak eder; yeter ki gerçekten pişmanlık duyduğunu hissettirsin (yüz kızartıcı sapıkça suçları hariç tutarak, zira o noktada psikolojik aşılamaz sebepler ve bu hatalardan onulmaz yaralar almış kişiler olabilir).

kötü niyetli olmadan yapılan hatalarda ikinci, üçüncü, beşinci şanslar verilebilir. ihanet varsa asla ve asla şans falan verilmez. yüzde yüz tekrar ihanet olacaktır

o yüzden kimseye ikinci şansı vermeyin. sizi bir kez kıran tekrar kırmaktan çekinmeyecektir.