ikonakırıcılık

genellikle dini veya politik nedenlerle dini ikonları ve diğer kutsal imgeleri veya anıtları yok etme inancını ve uygulamasını ifade eder. ikonoklazmın önemi, tarih boyunca çeşitli dini ve politik hareketlerdeki rolünde yatmaktadır.

bizans imparatorluğu'nda ikonoklazm, 8. ve 9. yüzyıllarda bazı imparatorların putperestliği teşvik ettiğine inandıkları dini imgelerin kullanımını yasaklamaya çalıştığı büyük bir dini anlaşmazlıktı. bu, ikonoklastlar ve dini imgelerin savunucuları arasında çatışmalara yol açtı.
16. yüzyılda protestan reformu sırasında, john calvin gibi birçok protestan reformcu, putperestliği teşvik ettiğine ve kutsal metinlere dayalı ibadetten uzaklaştırdığına inandıkları için kiliselerden dini imgelerin kaldırılması gerektiğini savundu.

ikonoklazm, çeşitli rejimler tarafından önceki iktidar gücünün veya dinin sembollerini ortadan kaldırmak için politik bir araç olarak kullanılmıştır. örneğin, 1789 fransız devrimi sırasında birçok kilise tahrip edildi ve dini sanat eserleri yok edildi.

bu akım, 20. yüzyılda da siyasi ve dini çatışmalarda rol oynamaya devam etti. örneğin, taliban'ın 2001 yılında afganistan'daki bamyan buda heykellerini yıkması ve işid'in suriye'de palmira antik kentinin kalıntılarını yok etmesi buna örnek olarak verilebilir.

ikonoklazm, dini imgeleri ruhsal olarak anlamlı görenler ile putperestlik olarak görenler arasındaki gerginlikleri yansıtır. ibadette dini imgelerin uygun rolü hakkındaki tartışma, tarih boyunca teolojik, kültürel ve politik gelişmeler üzerinde kalıcı etkilere sahip olmuştur.

putkırıcılık olarak çevrilmesi daha makbul olan kelime. bunun sebebi ise söz konusu ikonların bu kelimenin kullanımında sıklıkla mezhebi ya da dini bağlamdan kopartılmış olmasıdır. esasında dini bir terim olan ikonoklazm zaman içerisinde felsefeyi, kültürel çalışmaları, edebiyatı kapsayan bir olgu haline gelmiştir, bu da dilin elastikiyetinin hoş örneklerinden biridir.

(bkz: ikonoklazm)