ilgi çekmek için bayılma numarası yapan insan

kalktığında size bir kağıt gösterip sara hastasıyım ilaç alacak param yok diyecektir. kesinlikle para vermeyin.

babaannem dedem ilgi göstersin diye bayılıyormuş sürekli. hatta bir gün kalp krizi geçiriyor sanmışlar kalbi durmuş üstünü falan örtmüşler. sonra bir anda kendine gelmiş. ne olduğunu doktorlar bile açıklayamamış.

kötü bir üne sahip oluyor anca . komik oluyorsunuz yapmayın ya

ailem tarafından yaftalandığım olaydır. bi ara kansızlık yüzünden çok sık bayılıyordum bir noktadan sonra ilgi çekmeye çalıştığıma karar vermişlerdi.

gıdıklanan insanlarda sökmeyen durumdur.

annem. hatta bir keresinde bayılırken kafasına doğalgaz peteği gelecek diye biraz daha yana kaykılıp öyle bayılmıştı. bunu gören kardeşlerim ve babamla göz göze gelince gülme krizine girmiştik.
asıl olay ondan sonra başlamış, az önce bayılan kadın birden bire toparlanıp ," siz bana mı gülüyorsunuz?" diye bize çatmıştı.*

(bkz: saygıdeğer kayınvalidem) önce çocuklarını yemeğe çağırır sonra tam sofra hazırlarken ya da tam onları uğurlarken bayılıverir. sever bu küçük numaraları. biz de onu severiz napalım *

acilleri bolca mesgul eden insanlardir.
evet ilk staja basladigim zamanlarda azimsanmayacak kadar cok sahit oldum buna. gercekten cok yazik. acilde gereksiz kalabalik ve kulfet yaratiyorlar. vicdaniniz insanliginiz yok.

nihal ziyagil, sen misin?

"kalk feriha kalk bir gören olacak."
(bkz: adını feriha koydum)
(bkz: feriha karakteri)

ben ben. her gün 1 defa bayılırım. başıma toplanırlar neyin var filam derler, "tansiyonum düştü sanırım iyiyim..." derim.

ilginin köpeği olmusuz, herkes en çok bana ilgi göstermeli en çok bana.

lise de böyle bi kız vardı. bir kez sohbet etme fırsatımız olmuştu okulun ilk zamanları tam bir ilgi delisiydi ve gereksiz derecede yapmacık bi samimiliği vardı. kendi gibi davranmıyordu bence bu yüzden bi daha konuşmadım zaten kızla. ayda bir bayılma haberi gelirdi kızın. bi süre sonra bizim dönem ve üst sınıflar tarafından sürekli erkek arkadaşlarımıza yanaşmaya çalıştığı gerekçesiyle dışlandı zaten.

bazen düşünüyorum çok mu acımasızız acaba diye. sonra diyorum herkes hayattaki yerini kendi belirler. belki birileri yanında olsun diye kendi karakterinden vazgeçmeseydi hayatı daha farklı olurdu.

neyse en son aldığım haberlere göre 20 yaşında 3 çocuklu bi ev hanımı olmuş arkadaşımız. umarım hayatının devamında mutlu olur.

bu nasıl yapılıyor, dahasi nasıl yeniyor? yani insan numaradan nasıl bayılır ya nasıl gülmeden durabiliyorlar ki. düştün yere diyelim insanlar toplandı. nasıl gözlerini kirpıştırmadan gülmeden duruyorsun. dahası uyanırken nasıl rol yapabiliyorsun. bana her zaman çok ilginç gelmiştir.

insana gülme gelir be, demek istediğim başlıktır.