ilişkilerdeki en büyük sorun

konuşmamak ve dinlememektir. taraflar birbirleriyle sorunları konuşup, dinleyip birbirlerini anladıktan sonra bir çözüm yolu bulurlar elbet. ama arada bir iletişim yok ise sorunlarla ilgili, sonuç bellidir.

sadet ukdesidir.

her sorunun çözümü iletişimde zaten. konuşup anlaşılmayacak olay yok. insan bazen çok sinirli olur onada zaman diye bir kavram önermişler.

bakıldığı zaman iki insanın bir şekilde iletişimde olması bir sarmal oluşturur. bu sarmalların birbirine değdiği her nokta irili ufaklı sorunlar doğurur. bunların en büyüğü ilişkilerdeki en büyük sorunu temsil eder.
tanım bitti.
ilişki başlı başına bir kriz yönetim şeklidir. bir sorun var ise herkes kendi yönetim şeklini sorgulamalı bence. bizim oralarda bir laf var ama yazamıyorum. *. yönetemeyeceğiniz krizin altına uzanmayın efendim.

sorun aslında olmaz şu bitmek bilmeyen isteklerimiz olmasa... orta yolu bulmakta zor heleki aksi ise karşı taraf.

eğer günümüz ilişkileri için konuşuyorsak, tüketim alışkanlığıdır. evet.

her şeyi hızlı hızlı tüketmeye alıştık. en son ne zaman 30+ dakika üzeri bir youtube videosu izlediniz?

ne zaman binge yapmadan, uzun uzun bekleyerek dizi izlediniz?

belki buraya kadar gelemeden bu girdiden de sıkıldınız.

her şeyi çok hızlı tüketiyoruz ve seçeneğimiz bol. kimseye katlanmıyoruz çünkü hemen başkasına gidebiliriz.

ilişkinin en güzel zamanları başları ve bunu her seferinde tekrar tekrar sorunsuz bir şekilde yaşayabiliyoruz. tek yapmamız gereken yeni birisini bulmak.

türk toplumunun birey yetiştirme konusunda başarısız olması. zeka dediğiniz problem çözerek gelişiyor. takvim yaşı ile zeka yaşı arasındaki makas, problem çözme becerisi geliştiremeyenlerde açılıyor.

kendi birey olamamış ebeveynlerin yetiştirdiği çocuk kalmış yetişkinler evlenince, ilk problemde anasını babasını aramaya tüyo almaya kalkıyor.

babasını, abisini arayıp şikayet eden * ile anasının yanına gidip neredeyse koynunda yatacak adam arasında teoride bir fark yok bence.

alma verme dengesizliğinin oluşturduğu uçurum.

aradaki herhangi bi şeyin ( iletişimin , bağın , sevginin , güvenin... ) karşılıklı olmaması.