ilk aşk vs son aşk

ilk aşklar unutulmaz derler ama ben çoktann unuttum gitti. son aşkım yağmur sanırım. bilmiyorum içimden öyle geliyor. tanışalı kısa zaman oldu ama bilmiyorum işte fazla zorlamayın aşığım uleyyynnn diye bağırasım geliyor :d

gece birden uyanıp çiçek yollayan biriyim işte daha ne kadar çok aşık olabilirim bilmiyorum. umarım son aşkım olur, çook çok çok ama çok isterim.

ikisi de aynı kişi ise en zoru.

ilkimsin diyene mesafeli olacaksın, tehlikeli iş. tercihen son aşk, duygular da deneyim ister, kontrol ister.

bana zaman gelene kadar aşk da kalmaz hahha

ne aşkmış ya bunlar hep goy goy ilki, sonu, ortası nereyi kim kapacak ki

son aşk olduğunu asla bilemezsin ki ya,
ilk aşk o yüzden..

birisinden duymuştum; kadınlar için erkeğin son aşkı olmak, erkekler içinse kadının ilk aşkı olmak çok daha kıymetlidir. çünkü kadın, gelecekte de o erkeğin yanında olmayı değerli bulurken; erkekler akılda kalmayı, duygusal olarak o noktada takılı kalmayı daha değerli görüyormuş.

pek bahsedilmese de... erkekler daha fazla geçmişe dönükken kadınlar geleceğe yönelik düşünüyor. kadınlar için biten çoğu şey, erkekler için gizlice devam ediyor.

o anki aşk.
çünkü dünün herhangi bir önemi ve yarın yaşamanın garantileri yok.
uyandıysanız, o gün kim varsa onu sevin.
bu kadar.

sondan üçüncü.

ilk aşkımın son aşkım olmasını isterdim.

off aşk da aşk!
ilkmişmiş de sonmuşmuş.

çok takıyorsunuz kafaya çokkk.

aşk kadınıyım şekerim ben.
son aşık olduğuna ilk kez aşık olmuşçasına..* fütursuz, düşünmeden.

gelecekteki aşkım, öptüm gıdından!

son aşk kazanır, hele ki sürüyorsa

elimdeki aşk. yok la o değil, pis sapıklar. şu anda var olan anlamında dedim. bitip gitmiş aşkı ben neyleyim?

hiçbiri, allah aşkı der susarım <3

ilk ve sonum aynı. bitirmeme rağmen aynı ve büyük ihtimalle öyle kalacak.
unutmaya çalıştım mı evet ama başkasıyla ya da başkalarıyla değil.
çünkü güzel sevilmek isteriz ya isterken niye öyle sevmeyelim değil mi?
hem sevgilerin sürekli somutluğa ihtiyacı yok. o kişinin varlığına da yok. sadece sizin var olmanıza ihtiyacı var.
sevme olayının ilk ve son olacağına inananlardanım. bu yüzden tek hakkım varmışçasına özenli ve titiz davranmıştım. kendim seçemedim, ki asla bu seçme olayına girmek bile istemiyordum. ilk kavgayla ve nefretle başlamıştık..
karşındakine siz böyle giderken o size "o olmasa bile ondan onlarca değil milyonlarca var." gözüyle baktığını düşünün bir de.
insanlar hep ister ama vermek istemez. sevilmek ister, özel kılınmak ister, aldatılmak istemez, ihanete uğramak vs. ama o istemedikleri şekilde davranırlar. kişiliksizlikleri de burada yatarken uyanıyor.
o yüzden birini o şekilde sevmeyi geçtim insanları normal bir şekilde bile sevemiyorum. bunun için çabalamıyorum da. çabalasam engellemek için çabalarım.
günümüz insanlarına duygu, his, düşünce açmak bile kirli hissettirebiliyor. o kadar pisleşmişler. aptalca şeyler peşinde koşarken, basitliği çokça yaşarken en son sıkılıp ellerindeki sıfırlarla kalacaklar. yaşam anlayışınız ve sizler aşırı basite kaçıyorsunuz...