ilk başta sevmediğin sözlük yazarını sonradan sevmek

bazen bazılarımızın başına gelen durum.

"buradan birini sevmek ne ya!" falan demeyin hemen! çoğumuzda uzaktan, tanımadan birilerine yakın hissetme ya da birilerine uyuz olma gibi bazı duygular vardır. bunu gerçek anlamda tanıdığınız birine duyduğunuz sevgiyle tabii ki kıyaslayamazsınız ama başlıklarda karakter sınırı var. mecburen böyle açtım kısa yoldan.

bazen bir sözlük yazarı başlarda sinirinize dokunur. yazdıkları ya da yazış şekli hoşunuza gitmez. ancak bazen bir kırılma noktası olur. kimi zaman bunun nedenini gayet iyi bilirsiniz ama kimi zaman da belirli hiçbir nedeni olmaz. yavaş yavaş o insana sempati duymaya başlarsınız. bazen özel mesaj yoluyla konuşur, hiç de sandığınız gibi biri olmadığını görürsünüz. aynı şeyleri birileri size karşı da hissedebilir tabii ki.

bazen de tam tersi olur. başlarda sevdiğiniz bir yazar zamanla garipleşir. sakin diye seversiniz, saldırgan bir tutum takınır zamanla ya da çok güzel içerikler üretirken bir anda başka sözlüklerden ya da sitelerden yazı aşırmaya başlayabilir vs... o kişiye karşı olan yakınlık hissiniz yavaş yavaş yerini, onun yorumlarını gördükçe rahatsız olmaya bırakır.

elbette bunların hiçbiri önemli şeyler değil. sekmeyi kapatana kadar bizi mutlu eden ya da canımızı sıkan geçici şeyler. kimse gerçek hayatında buradakilerin hayaliyle yaşamıyor*. o yüzden yazacağını yazıp çıkmak varken birilerine sataşmak mantıklı değil.

peki o zaman ben bu başlığı neden açtım? hiçbir fikrim yok. laf olsun torba dolsun...

o benim ya. kimse başta beni sevmez ama tanıyınca seviyorlar.

biraz kişiden kişiye değişir bir durum. olması ya da olmaması mümkün. insan beşer, şaşar. uzun zaman birlikte vakit geçirdiğim insanlardan soğudum da oldu ama burada çok takdir ettgim saygı duyduğum hatta sempati beslediğim* insanlar da oldu. mevzu kusura bakmayın ama manitoculuk olmayınca sanal da olsa daha samimi konusmalar ortaya çıkıyor. işin özü neye niyet ediyorsun, neyin peşindesin beklentin nedir? gibi sorulara dürüst cevap verebiliyor olmaktan geçiyor, sanirim. yaklaşık 7 aydır buradayım başlarken 7 gün sürmez sanıyordum maceram ama devam ediyor. beğendiğimi söylemezsem çatlarım zaten ben bilen bilir.

yavrum inan bana tanısan çok seversin.

hemen bunu bioma yazayım. böyle hisseden insanlar mutlaka oluyordur. insanların birbirini tanımadığı ortamlarda olur böyle şeyler.

herkes ilk geldiğim günkü gibi.

sevmediğimi sevemedim. olur gibi oldu ama o da gıcık bir arkadaş olduğu için olmadı. çiçekli böcekli konuşurken araya kılıç kalkan sıkıştırıyoruz.*

(bkz: epsilondelta 2.0)

yazar sevmek ve yazar sevmemek.

neden yazar seviyoruz? ya da sevmiyoruz?
çok enteresan.

ah mesaj kutusunu açsa da bir konuşsak. baldan tatlı bir yazar kendisi. olabilir bir durum.

hiç yapmadığım eylem.

tam tersi olur bana genelde. yazarları* kafamda puanlama sistemim artıya değil, eksiye göre olduğundan bir yazarı sonradan sevemiyorum.

sözlükte* sadece iki yazarı takip ettiğim için o da pek mümkün olmuyor.

pot kırmamak lazım böyle anlarda.

şok kampanya!!!

yapıştırın nickleri, gelsin nick altarı.

ön yargılı olmamak gerektiğini gösterir.

özellikle birkaç yazar var, bence aşırı kaliteli ve samimi insanlar ama burada tam olarak puştluk peşinde koşuyorlar.

gerçek hayatta da başıma gelen şey.
şöyle ki edindiğim tecrübeler göre başta sempatik davranan, girişken davranan insanlar, seçici olmayan insanlar.
onlar için özel insan yok gibi bir şey.
bunu hem iyi anlamda yazdım, hem kötü anlamda.
iyi anlamda şu demek, herkese yardımcı olan çok iyi insanlar bunlar, kimse için özel olmayı tercih etmiyorlar.
kötü anlamda, yenilere yapışan insanlar bunlar, cinsiyetine göre emellerini gerçekleştirme gibi bir maksatları var. bu ne demek, bu şu demek, bunlar kullanacak insan arıyor.
ilk başta sevilmeyen insanlar ise
net olan insanlar.
net olarak gıcık olabilirler, net olarak soğuk olabilirler,net olarak mesafeli olabilirler.
bu onların seçici olmasından kaynaklanır.
yolunuz kesiştiğinde, aslında iyi insanlar olduklarını ama bunu belli etmek ya da bu şekilde bir yere varmak istemediklerini görürsün.
bir yerde dururlar ve onlara hususiyetle denk gelene kendilerini sunarlar. ısrar etmezler, üstelemezler.
bunlarla dostluk zaman alır ama tadından yenmez.

aman tam tersi yaşanmasın da...*
böylesi iyi.
ön yargı der geçersin..