ilk kez gidilen bir anadolu şehrinde otelde tek başına gecelemek

büyük kentlerden pek çıkmamış kişiler için depresif ve travmatik bir tecrübedir. soyulma ve darp edilme korkusu yaşanır. sokaklar fazla karanlık ve sessizdir. otel personeli genelde prezantabl olmaz.

otel odasındaki su ısıtıcıyla bakışmaya sebebiyet verir

sabaha kadar uyuyamak

kafayı dinleme yönünden bak

bir kaç kez yaşadığım durumdur. sorgulatır.
ben geldim diye arayacağın kişi sayısının azlığı düşünceye sevk edebilir. (sosyal ilişkiler)
prezantabl meselesi ise daha başkadır. birader 5 yıldıza gittin de hangi prezantabl karşılamadı. (fakirlik)
bir çok şehirde evlerde de ağırlandık. samimiyeti yeter. en kral 5 yıldız halt eder.

imdb 8.9
+18
+gerilim
+korku


cüzdanı hep zulalamışımdır.

3 yıldızlı olanları genellikle eski apartman bozması olur.
kapılar çok sağlam değildir. tuvalet-banyosu çok dardır.
yatağında sigara yanıklarının izlerine rastlanır.
karanlık ve kasvetlidir, uyku tutmaz.

genel olarak güvenliği çok iyi olmayan 3 ve altı yıldızı olan oteller insanı tedirgin edebilir, tek başınayken gayet makul bir durum.
çünkü, içinde bulduğun odaya, çevreye,personele,diğer odada kalanlara yabancısın, her an her şey gelebilir başına ihtimali ile tetikte olmak gayet normal. ama 7 yıldızlı bir otelde geçirilen gece, sizi ilaç şirketi yöneten, hafif kilolu sinek kaydı traşlı mor göz altlı kötücül patron gibi hissettirir. (bkz: villain)

yalnız olmaya o kadar alıştım ki bunun olağanüstü bir durum olduğunu tahmin bile etmiyordum. ahahahah şimdi kim zavallı bakalım ?

çok harabe ve köşede kalmış değilse korkulacak bir şey olmadığından normal bir olaydır. 5 yıldızlı bir otel olmasina da gerek yok ortalama bir yerde rahatlıkla kalabilirsiniz. garip bir başlık.

köhne ve yolcu işi bir yere gittiyseniz sıkıntı.

+battaniye verim güzel abime.
-yok hava iyi.
+getirsin çocuk abi lazım olur.
-yok ben zaten kafayı vurdum mu fark etmem hiç.
+abim sarılır yatarsın, verim inceden güzel bir battaniye...

eskiden evet, inanılmaz bir fark vardı kalitede falan da, şimdi yok o kadar, abartmayın a.k..

en çok dikkat çeken farklılık, personelde oluyor.
sonuçta mekandaki her şeyi muazzam hale getirsen de, dünya standartlarında bir ortam yaratsan da, personel ne olursa olsun, tokatlı oluyor, diyarbakırlı, trabzonlu... artık hangi memleketteysen...

o size ne kadar kibar ve yardımsever görünmeye çalışsa da, yerel biri olduğunu anlarsın saniyesinde.
o da zaten hissettirmekten çekinmez genelde.

o ilk gece, evet...
tüm algı kanalları açık olur insanın.
en basit bir ses, bir koku, bir his...
kıllanmaya aşırı müsaitsindir.
peki çözüm ne?
alkol almak tabii ki de...
otele yakın bir mekana gidip, iki üç bir şeyler içeceksin, çok geç olmadan da otele geçeceksin, oh mis...

bir temmuz günü, gakkoşlarıyla ünlü bir kente misafir olmak demektir. tüm gün araç kullanmaktan pelte gibi olmuşsunuzdur. gece yarısı kapınız çalar ve rezervasyondan bir eleman üşüdüyseniz size bir battaniye gönderelim der. uyku sersemliğiyle anlayamaz, sonra "ha teşekkür ederim, istemem" dersiniz. ertesi sabah otelden ayrılırken otelci manalı manalı suratınıza bakar.