1.
bazı zamanlar, olaylar, insanlar, kitaplar, şiirler olur ki, iyi bir insan olma isteğinizi canlandırır yüreğinizin en derinliklerinde.
''ilk öğretmenim'' öyle bir eser oldu benim için.
nereden başlanır, bu büyülü eserin hangi yönü anlatılır bilmiyorum. tamam çok beğendim, çok etkilendim de, bu beni, bu kitap hakkında kitap incelemesi yazabilecek yeterliliğe eriştirir mi?
gençlik için hüzün duydunuz mu hiç? elimde olsa sonsuza kadar genç olmak isterim ben. henüz ellerimden kayıp gitmese de, bir gün kaybedecek olma düşüncesi üzüyor beni. bir şeyi unutmadan hatırlamak gibi... kaybetmeden hüzün duyuyorum.
''çocuklar okuyup ne yapacak, bizim izimizden gidecek zaten. okumaları zaman kaybı'' diye düşünen köyün onlara karşı çıkan ilk öğretmeninin, bir kız çocuğunun ''en yüksek dağın tepesinden seslensen de geri gelmeyecek gençlik çağı''nı nasıl değiştirdiğini aktarıyor bize değerli yazar cengiz aytmatov. saygı duyduğum ve fazlaca hayranlık beslediğim karakterler arasına girdi o genç, biraz yaramaz fakat okuma aşkıyla yanan hatta eve eli boş döndüğünde azar yiyeceğini bilmesine rağmen elindeki bir çuval tezeği, okul demekten çok uzak yere bağışlayan kız çocuğunun asla unutamayacağı ilk öğretmeni!
kitabı okurken elbet aklıma başöğretmenimiz mustafa kemal atatürk geldi. zaten böyle değil midir, tüm zorluklar arasında çocuklara ve gençlere güven duyan, onların gelişimi ve eğitimi için elinden geleni yapan kişi, gerçek ışık kaynağı, yol göstericidir. o ışık kaynaklarının hiçbir zaman solmaması dileklerimle...
''ilk öğretmenim'' öyle bir eser oldu benim için.
nereden başlanır, bu büyülü eserin hangi yönü anlatılır bilmiyorum. tamam çok beğendim, çok etkilendim de, bu beni, bu kitap hakkında kitap incelemesi yazabilecek yeterliliğe eriştirir mi?
gençlik için hüzün duydunuz mu hiç? elimde olsa sonsuza kadar genç olmak isterim ben. henüz ellerimden kayıp gitmese de, bir gün kaybedecek olma düşüncesi üzüyor beni. bir şeyi unutmadan hatırlamak gibi... kaybetmeden hüzün duyuyorum.
''çocuklar okuyup ne yapacak, bizim izimizden gidecek zaten. okumaları zaman kaybı'' diye düşünen köyün onlara karşı çıkan ilk öğretmeninin, bir kız çocuğunun ''en yüksek dağın tepesinden seslensen de geri gelmeyecek gençlik çağı''nı nasıl değiştirdiğini aktarıyor bize değerli yazar cengiz aytmatov. saygı duyduğum ve fazlaca hayranlık beslediğim karakterler arasına girdi o genç, biraz yaramaz fakat okuma aşkıyla yanan hatta eve eli boş döndüğünde azar yiyeceğini bilmesine rağmen elindeki bir çuval tezeği, okul demekten çok uzak yere bağışlayan kız çocuğunun asla unutamayacağı ilk öğretmeni!
kitabı okurken elbet aklıma başöğretmenimiz mustafa kemal atatürk geldi. zaten böyle değil midir, tüm zorluklar arasında çocuklara ve gençlere güven duyan, onların gelişimi ve eğitimi için elinden geleni yapan kişi, gerçek ışık kaynağı, yol göstericidir. o ışık kaynaklarının hiçbir zaman solmaması dileklerimle...
devamını gör...