öğretmenim canım benim

zorla verilen eğitimden hayır gelmiyor. sanki ezberlenmesi şartmış gibi, ilkokulda ''öğretmenim canım benim'' isimli şarkıyı öğretmişti bize öğretmen. ikinci kıtayı üniversite 3’te öğrendim. hayır şaklabanlık olsun diye anlatmıyorum. gerçekten üniversite 3. bir gün sıkıntıdan kanalları zaplarken, trt 3’e denk gelmiştim; çocuk korosu bu şarkıyı alt yazı eşliğinde söylüyordu. ''okut, öğret ve nihayet yurda yarar bir insan et!'' ben şarkının bu kısmını ''okut öğretmeni hayet, yurda yarar bir insan et'' şeklinde algılardım ve üzerinde de durmazdım doğrusu ne acaba diye. kalabalık olarak söylerken de arada kaynar giderdim ilkokulda... ikinci okuldan itibaren de soran olmadı zaten. bir de ziya gökalp’ten aydın diye bahsetmişti; böbreğinden taş düşürdüğü için öğretmenin yerine derse giren ilkokul müdürü. aydın ne lan?! ampul gibi bir şey herhalde diye iç geçirmiştim. ziya gökalp eşittir ampul...

evet, öğretmenler canlarımız ciğerlerimiz çok seviyoruz onları. iyi ki varlar.
buradan tüm öğretmenlere sevgiler, saygılar.

en sevdiğim öğretmenim aklıma geldi görüyor musunuz? ne zamandır görüşmemiştim bu vesileyle hatırını da sormuş olurum.

böyle güzel bir başlığı açtığı için sevişilinebilizite mahlaslı yazarımıza da teşekkürü bir borç bilirim.

tanımsız bırakmayalım başlığı, canım benim dediğimiz öğretmenimize söylediğimiz sözdür.

seni ben pek çok pek çok severim sen bir maaş sen bir tatil
herşeyim oldun artık beniim

öğretmen olunca öğretmenler odasında diğer öğretmenlerle söyliyecem..
ellerine yazıp ta vermek lazım bunlar alışmış slayt veya kitaptan okumaya bu 2 satırı ezber yapamazlar...

ahhhh elimi kağıt kesti gidiyim de maaşım az diye başka sektördekilerle kıyaslıyım hemen....
(bkz: ucubeler)