su başında durmuşuz; çınar, ben, kedi, güneş, bir de ömrümüz.
suda suretimiz çıkıyor; çınarın, benim, kedinin, güneşin, bir de ömrümüzün. suyun şavkı vuruyor bize; çınara, bana, kediye, güneşe, bir de ömrümüze.
bu aile kurumu da nasıl bir kurummuş ben anlamadım; ev içi şiddet, ''seni öldürürüm, döverim'' gibi tehditler, kadınları yeren cinsiyetçi kelimeler değil de toplumsal cinsiyet kelimesi mi zarar veriyormuş bu kuruma? yapılan yurda koca harflerle ''öksüzler yurdu'' mu ''yetimler yurdu'' mu ne yazmak, bu kelimeleri bir araya getirmek neydi, duvar sanatı mıydı!
atatürk kültür merkezi'nde böyle bir şeye izin vermek atatürk'e, ülkeyi kurtarmak için her şeylerini veren halka, şehitlerimize, terör saldırılarıyla öldürülen herkese büyük saygısızlık.
sırrı'nın olumlu şeyleri öne seriliyor, zamanında gezi parkı desteği, bazı dezavantajlı grupların yanında olması olumlu olabilir ama sadece bu kadar. bir insan iyilik meleği de olsa bir terör lideriyle bağlantısı varsa insan bir oturur düşünür. bu beyin bize düşünüp sorgulamamız için verildi hani hayvanlardan bir farkımız olsun. konuşmada pkk lideri öcalan diye takdim edilmesi ayrı, oturup dinleyenlerin alkışlaması ayrı felaket.
yanarım yanarım da kendi gelecekleri için tepki gösteren çocuklar içerdeyken bu bölücü ve destekçileri dışarda ona yanarım.
bizim ülke tam bir okuduğunu anlamama, hatta belki de benim düşüncem doğru zaten neden okuyayım ki ülkesi.
bu açıklamada çocuğu veya annenin sağlığını düşünme gibi bir durum yok ortada, polyannacılık yapmayın. doğum oranı düştüğü için ne yapabiliriz derdindeler ve bunu da birbirinden talihsiz saçma sapan sözleriyle çözmeye çalışıyorlar. yok "eğer çocuğunuz yoksa aile olamıyorsunuz" yok "doğal olan normal doğum".
kimse hangisinin daha sağlıklı olduğuna karşı gelmiyor. bilimsel veriler varsa elbet kabul etmek düşer. ancak ülkemizde bir kadının veya çocuğun sağlığı sizler de takdir edersiniz ki en son düşünülen şeydir. kadın/çocuk cinayetleri, taciz/istismarları verileri bize bunu gösteriyor. kadınların ve çocukların sağlığı bu noktada düşünülse daha iyi olurdu, öldürülüyorlar ya hani. bir de salak saçma konuyu feministliğe getirmeyin, burada haksız ve absürt bir noktaya değinmek zaten empati duygusu olan her vatandaşın yapması gereken şeydir.
hamilelik süreci zaten çok zor bir süreç, yaşamadan bilebiliyorum bence biraz gözlem yeteneği, biraz empati, biraz da zekanız varsa zor değil. bu noktada hamilelerin psikolojisine ve kendi kararlarına saygılı olunmalı. ki zaten genelde devlet hastanelerinde ilk çocuklar "normal" doğum oluyor. annelere seçme şansı verilmiyor ki hangisi olacaksa duruma göre doktorlar söylüyor. hatta kadınların sağlığı ve daha az acı çekmesi için farklı bir doğum pozisyonu var lakin doktorlara rahat gelmediği için kadınlar yatarak doğuruyor. kadınların sağlığı düşünülüyorsa neden onlar için daha az acı verici ve daha sağlıklı pozisyonda doğum yaptırmıyorlar?
sözün özü, tepkinin aslında neye olduğunu anlamaya çalışın çünkü aksi komik duruyor.
hiçbir zaman yüzümün gözükeceği bir foto atmadım, atacağımı da hiç sanmıyorum çünkü bu tarz herkese açık ortamlarda paylaşmayı doğru bulmuyorum. kadınlar daha da dezavantajlı durumda ne yazık ki çünkü yüzün fotoğrafını alıp farklı amaçlarla shoplayıp farklı platformlarda kullanabilirler. isteyen tipsiz sanaar isteyen cesaretsiz deer isteyen de aferin kızz nidalarıyla haklı bulur. ben kendimin farkında olduktan sonra başkasının ne dediği umrumda olmaz. bir de zaten asıl güzel, yakışıklı olan kişiler genelde bunu illa göstereyim çabasına girmiyor, kendilerine güveni oluyor ve biliyorlar seviyelerini. sözün özü, paylaşana da paylaşmayana da saygım sonsuz lakin hemcinslerime bir risk faktörünü hatırlatmak istedim.
normal sözlük yazarlarımızdan sevgili @nivna'nın ilk kısa filmi.
kısa filmde ana karakterimiz belgin sanrıları olan ve psikolojik soruna sahip genç bir kadın. hastalığı belirtilmiyor ancak şizofreni hastalığından muzdarip olması muhtemel. kendi deyimiyle işinden her zamanki saatte, annesinin deyimiyle ise geç bir saatte eve gelmesiyle birlikte tartışma başlıyor. bu tartışmayla birlikte o gece, beraber geçirdikleri son gece oluyor.
filmin başlangıcında belgin'in sanrılarını aktarmak için parktaki salıncakların ve tahterevallinin boş bir şekilde sallanma detayını, oyuncuların eğitim almamasına rağmen çabalarını ve belgin'in ayna aracılığıyla halisünasyonunun gösterilmesini başarılı buldum. yönetmen, oyunculuk dışında geri kalan her şeyi üstlendiği için çekim açılarını ve bazı süreklilik hatalarını uzun uzun yazmayacağım. sevgili nivna üstteki tanımında kendisi de belirtmiş zaten, teknik konularda bilgilenmek için o tanımı okumanız daha doğru olur.
kısa filmden bağımsız, psikolojik hastalığa sahip insanların, özellikle şizofreni hastalarının şiddete meyilli olarak gösterilmesini ve her zaman hastalıklarının altının çizilmesini hoş bulmuyorum. depresyona sahip biri bir cinayet işlese ''depresyona sahip birey, x kişisini öldürdü'' diye bir manşet atılmıyor ancak şizofreniye sahip biri öldürdüğünde ''şizofren hastası, x kişisini öldürdü'' diye manşet atılıyor. bu, toplumda ön yargı oluşturabilecek bir durum. evet şizofreniye sahip bireyler şiddete eğilimli olabilir ancak hepsi öyle değil. zaten bunlar terapi ve ilaçlarla kontrol altına da alınabiliyor.
sözün özü, dailymotion platformundan rahatlıkla ulaşabileceğiniz, yönetmenin 7 dakikalık ilk göz ağrısı.
hele hele.
toplum tarafından dayatılan, sınırları çizilen aile yapısına uymuyorsunuz deseydi bari. nitekim ben istersem sadece kedimle yaşayarak bile bir aile olabilirim. aile kavramını sınırlandırmak size mi kalmış? siz bu tarz sevgiyle işlenen samimi kavramlara ancak yüzeysel sözlerinizde müthiş bir talihsizlikle değinebilirsiniz.
ailede çocuk olup olmamasını boş verin de aile içi şiddete dikkat çekin biraz da. çocuğu olan ve sizin deyiminizle "aile olabilen" hanelerdeki çocuk istismarını konuşalım hadi.
tabii canım doğal ve sağlıklı olan ''normal doğum''. kadınlar çocuklarını sağlıklı doğursun da, sonrasında yolda giderken bıçaklanmış, bir sapık tarafından öldürülmüş, tecavüze uğramış, kansorejen madde dolu besinlerle beslenmiş, çocuk işçi olarak sağlıksız koşullarda çalışmış, bunalımdan intihar etmiş kimin umrunda? kadınlar çocuklarını sağlıklı doğursun, gerisine karışmasın. welcome to türkiyee.
23 nisan'a özel gecikmeli de olsa yapılan bir erkinlikte yetiştirme yurdunda konaklayan çocuklar için dans gösterimiz varr. hâl böyle olunca erken kalkıp hazırlıklara başladık. umarım keyifli vakir geçirecekleri ve içlerini sımsıcacık yapan, güzel hatırlayacakları bir etkinlik olur.
biz bunu çocukların fotoğraflarının sosyal medyada paylaşılmaması gerekliliği başlığında #3094540 ilgili tanımda ve konusu açıldıkça birçok başlıkta tekrar tekrar söylüyoruz ama yine söyleyelim; sorunsal değildir, çünkü etik değildir.
niyet kötü olmasa da 'paylaşım çılgınlığınıza' çocukları dahil etmeyiverin. dahil ettiğinizde çocukların hem kişisel haklarına müdahele etmiş oluyorsunuz hem de mahremiyetini ve güvenliğini tehdit ediyorsunuz. çocuklarınızı veya herhangi bir çocuğu sosyal medyada, özellikle herkese açık platformlarda asla ama asla paylaşmayın!
dahlcım senin banlamakla tehdit ettiğini iddia ediyorlar yine iyisin, benim direkt banladığımı söylüyorlar :d tamam army'yiz evelallah bir ağırlığımız var ama o kadar değil.
tanım: olandır ama ben okumakla uğraşmıyorum, ilgimi çekecek kadar önemli değil hiçbir mesajlaşma.
hayatım boyunca intihar etmeyi hiç düşünmedim, ölmek de istemedim. ama ölümü düşündüm, insanların neden ölmek isteyebileceğini anladım. üstelik hayat bu kadar güzelken, ve henüz 24 yaşındayken.
veronika ailesinden sevgi gören, hiç karşılık beklenmediğini bilse de o sevgi ve ilgi altında suçluluk duygusuyla boğulan, kendi hayallerini geri plana atarak ailesini memnun etmeye çalışan genç bir kadın. ailesi onu hayatın zorluklarına karşı öyle koruyup kollamış ki, günün birinde bu zorluklarla baş başa kaldığında savunmasız kalacağı gerçeği hiç akıllarına gelmemiş.
veronika görünürde güzel ve düzenli bir hayatı olan 24 yaşında genç bir kadın. fakat günleri hep aynı geçtiğinden ve hayatının anlamdan yoksun olduğunu düşündüğünden ölümü planlıyor. müthiş bir karamsarlık ve umutsuzluk içerisinde. dünyada olup biten yanlışların hiç düzelmeyeceğini düşünüp kendinde de bunları düzeltebilecek ışığı görmediğinden, bu yanlış şeyleri göreceğime özgürlüğüme kavuşayım diye düşünüyor. ailesini en az üzeceğini düşündüğü, fazla ilaç kullanımından intihar ediyor. fakat hesaba katmadığı bir şey yaşanıyor ve ölmek yerine 1 hafta komada kalıyor, gözlerini akıl hastanesinde açıyor. intihar sonucu kalbinin çok zayıfladığını ve yaşamak için çok az bir ömrünün kaldığını öğreniyor. bir anda ölmeyi seçmekle, ölüme adım adım yaklaşmak aynı şey olmuyor haliyle.
kitabın konusu hakkında vereceğim bilgiler bu kadar, fazlası tat kaçıran bilgiye girer, bunu da istemem. veronika'nın akıl hastanesinde yaşadıklarını, tanıştığı arkadaşlarının hikayelerini ve iç hesaplaşmalarını siz okuyup görün isterim. nihayetinde herkesin bir kitaptan alacağı mesajlar, hisler, sorgulamalar farklıdır. fakat, anlam arayışı konusunda hepimizin özünde benzer şeylerden geçtiğini düşünüyorum. anlam arayışında veya anlamsızlıkta kendimizi tüketiyoruz. bulamasak ayrı dert, bulmak amacıyla yola çıksak ayrı dert.
kitapta dediği gibi ''ölüm bilinci bizi daha yoğun yaşamaya yöneltir'' mi emin değilim. ölümün fazla bilincinde olmak yıkıcı olabiliyor. insanları anlamsızlık, bir hiç olma, sevdiklerini kaybetme korkusu gibi duygulara itiyor. zaten öleceğim, insanların yargılarını önemsemeyip istediğim gibi yaşayayım özgürlüğünü doğurabilirse ne mutlu, ama zor.
unutmadan şuna da değineyim, dr. igor'un acılaşma hakkında yazdıklarını okumak oldukça keyifliydi. hayatı sorguladığım, zaman zaman yetersizlik hissinin ağır bastığı süreçte bu kitabı okumak güzel oldu benim açımdan. belki istediklerimi başaramadım henüz fakat en azından hayatı seviyorum, yaşamayı da öyle. belki de bu en büyük başarıdır.
umarım sevdiklerimizle birlikte sağlıklı, mutlu ve huzurlu bir yaşam süreriz.
sevdiklerinle sağlıklı olduğun sürece tüm zorluklara rağmen yaşamak güzel veronika,
lütfen yaşa, veronika.
bayram ziyaretinde büyüklerimin ellerinden, küçüklerimin gözlerinden öperken, teyzelerin favorisi olup yıllık övgü ihtiyacımı karşılarken özellikle insaflı olmayan insan'ın yazdıklarını görmemle bayram şekerleri başıma yıkıldı.
üstelik bayram sevinciyle ilk olarak editör grubunda iyi bayramlar dilemişken,
üstelik en küçükleri olarak harçlık bile almamışken
üstelik onları bu kadar severken...
editör dostlarıma yazarlarımızın kelime sayısını saydırıyorum sanarken meğer onlar esaret altında geçen aylarını sayıyormuş! mavinin ihanet tonu...
tahtımdan etmek için @dahlvier ve @emine pir zola mizahın arkasına sığınıyor, @kiriktopuk sessiz ve emin adımlar atıyor, @insan olun biraz isyan bayrağını çekerek yüzük kardeşliğini kuruyormuş. @Rene'nin ise içindeki sevgi pıtırcıklarını büyütmeye devam ettiğine sevindim. demek ki benim acımasız düzenimde bile çiçek açmak mümkünmüş.
editör dostlarım yıllardır tek derdi düzenli ve huzurlu bir sözlük ortamı yaratmak olan baş editörlerini yanlış anlamış; mizahın, sevgi pıtırcıklığının ve sessizliğin arkasına sığınarak güç kazanmış. haberim yokken yüzük kardeşliği değil taht oyunları başlatmış. benim olayım en fazla, ''şu metayı hazırlar mısınız?'' demekti oysa.
baş editörlük için dövüş fikri cazip gelse de birtakım korkularınız varmış. canım dostlarım korkmayın. bu üstünde oturduğumu sandığınız taht kavgayla değil; gecenin 3'ünde yanlış başlıkları düzenleyerek, meta girerken göz numarası büyüterek, ''bu entry madalya alır mı?'' diye derin düşüncelere dalarak ve en önemlisi, bunların hepsini yapan editör dostlarınızın tüm sorumluluğunu alarak kazanılıyor.
rekabet duygum vardır, bu taht oyunlarına da papuç bırakmam, ama karşımda sevdiklerim var. eller kollar bağlanıyor haliyle.
yine de sözlüğün herr şeyinde günah keçisi olmayı kabul ediyorsanız alın baş editörlük sizin olsun :d benim işime gelir.
sözde kılıçlarımı kuşanacaktım, yapamadım. sizi çok seviorm bu da benim zayıflığım.s sırtımdaki hançer yaraları için endişelenmeyin, bana bişi olmaz tek kişilik orduyum nihayetinde.
hem kız çocuğu, hem de erkek çocuğu onay verdiyse gayet de olası bir şey değildir. o yaştaki bireyler kendileri için doğru kararı verebilecek yetkinlikte olmadıkları gibi, evlilik sorumluluğunu kaldırabilecek durumda da değillerdir.
çocuklar okula gitmelidir, evlendirme dairesine değil! onayı varsa diye yumuşatmayın şöyle şeyleri, iyi o zaman onayı vardı diye taciz tecavüzler de aklansın öyle şey mi olur? çocuğun rızası yoktur, çocuk istismarı vardır!
normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz.
Daha detaylı bilgi için çerez ve
gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.
online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.
248 madalyalı tanım
130 öne çıkan tanım
