inanan inanmayan kavgasının bitmesi gerekliliği

ınan veya inanma ,
ama inandığın da , inanmadığın da sende kalsın.

sen inanana , inanan da sana saygı göstermeli .

binlerce yıldır böyle yaşıyor insanoğlu,

ınanan, inanmayan, farklı dinlere, tanrılara inanan .

özellikle bu son dönem kadar ayrışmamıştı bu konuda toplum/ toplumlar .

gelinen noktada her iki tarafın da birbirini ikna etme gibi bir şansı da olmadığına göre,

bırakalım bunu tepedeki bir grup siyasetçi yeterince yapıyor zaten , onların açtığı bu yola , bu tuzağa düşmeyelim.

hoşgörü, iyiniyet herşeyin üstesinden gelecektir ...

edit: bu konuda konuşmayın yazmayın çizmeyin demek değil söylediğim,
seviyeyi muhafaza ederek yapılmalı bu , karşılıklı saygıyı, değerlere saygıyı yitirmeden konuşmaktan bahsediyorum.

t: dünyada hayat devam ettiği sürece devam edecek kavgadır.

bir apateist olarak ne inananla ne de inanmayan ile uğraşıp zamanımı boş kavgalarına harcayamam. zamanım onların boş kavgasından daha değerlidir. didişip dursunlar.

imkansız dilek.

vakit geçiyo. ideolojiler ve fikirler birbirleriyle savaşmak için var. birbirleriyle savaşarak yaşamın devamını sağlayan mikroplar. gibi bir şey demişti (bkz: marcel proust)

şöyle bir genel bakıyorum da inanmayan arkadaşlarımız daha çok uğraşıyor sanki inananlarla. ama objektif bakmak gerekirse, evet yine inanmayanlar daha çok uğraşıyor.

inananlar inanmayanlara inanırsa ya da inanmayanlar inananlara inanmamayı bırakırsa bitebilir.

kafa sözlükte çok fazla olmaya başladı bu tür başlıklar. kendilerine ateist diyen grup, bence özenti çocuklar, sürekli islamiyeti kötülemeye, laf atmaya, müslümanları galeyana getirmeye yönelik başlıklar açıp tanımlar gidiyorlar.
yönetimin artık bu ergen hareketine bir son vermesi gerekiyor.
inanmiyorsan inanma kardeşim sana karışan yok, sen neden benim dinime küfrediyorsun.

inanmayanin inananla derdi yok.

insanlar inancı ya da inançsızlığı dayatmayı bıraktığı zaman bitecektir. yani hiçbir zaman.
biraz olsun ferahlamak için gereklidir ama çare olmayacaktır.

inanan dininin gereği emr-i bil maruf nehy-i anil münker ( iyiliği emret,kötülükten alıkoy) emrini yapmakla mükellef olduğu için bu kavga bitmez. inananın kimyasında baskasina saygi duyup kendi haline bırakmak yoktur.
eski medrese ( yedi yıl eğitim aldim hoca oldum)ve ihl şimdinin dinsizi olarak bunun imkansız olduğunu görüyorum. inanan inancını yaymaya yani cihat etmeye mecburdur.
ilaveten başlık sahibine katılmıyorum. hicbir zaman kimse kimsenin ( istisna zamanlar haric )inancına saygı duyarak yaşamadı.avrupa'daki hristiyanlarin mezhep savaşları, ortadoğu'da müslümanların mezhep savaşları, hatta minicik kabileler bile birbirine din dayatması adi altında yapılan savaşlar, haçlı ve müslümanların savaşları ve dahi arapların emevi ve abbasilerin cihat adı altındaki kılıçla zorla dine sokma çabalarını görmezden gelmemek gerek.

"zincirlere vursalar,
zamanı durdursalar,
sırtımdan da vursalar,
bu sevda bitmez.

zincirlere vursalar,
zamanı durdursalar,
toprağa da koysalar,
bu sevda bitmez."

dostluklar kurulsun, insanlar gülsün
barış güvercini uçsun dünyada
yok olsun kötülük, düşmanlık ölsün
barış güvercini uçsun dünyada

masumane bir dilektir

21. y.y'da bu tartışmanın olması bile saçma olandır.

yalan ve gerçek, doğaları gereği çatışmaya mahkum olduğundan imkansız beklenti. böyle bir şey olması için ya herkesin inanması ya da hiç kimsenin inanmaması gerekiyor ki bu ancak teoride mümkün.

bu biterse zaten farklı sorunlara eğilip çözüm getireceğimizi düşünüyorum , ama yok iki taraf bu kafayla 30. yy a kadar kavgayı bitirmez.

bu kavganın bittiği gün emin olun okuyan ve sorgulayan bir halka, mükemmel bir eğitim sistemine ve kendi kendine yetip üreten bir türkiyeye sahip olacağız.
bu kavganın bitmesi demek aslında tam olarak budur.

herkesin dini kendine denince bile karşı çıkan kişiler varken bitmez.

katıldığım önerme.

bence de. herkes neye inanmak istiyorsa ona inansın, inançsız olacaksa da olsun. millete zorla din dayatmak ya da zorla inançsız yapmak cidden boş işler. herkes kafasına göre takılsın hiçbir baskı altında olmadan, özgürce.

haklı olmakla beraber eksik olduğunu düşündüğüm gereklilik. sadece inanan inanmayan değil, sağcı solcu, şu takımlı bu takımlı... ulan nerdeyse soğanlı/soğansız menemen için bile ciddi ciddi kutuplaşacağız (belki de iş ciddiye binmiştir de ben anlamamışımdır). kendinden olmayan kimseye tahammülün olmadığı bir dönemdeyiz. gerçi hemen her dönem de böyleymiş sanki.

yahu peygamber bile benim dinim bana senin dinin sana diyor. bir ayna bulun ve deyin ki bana ne milletin inancından.