inişli çıkışlı bir dönemin iniş kısmında hapsolmak

demek ki inişli çıkışlı bir dönem dedikleri yalanmış diye düşünmenize sebep olur.

bu nasıl düşüşmüş aga, uzaydan düştük mağmaya vardık hala bitmedi.

düşüşü var çıkışı yok inanmayın böyle şeylere.

şuan tarkan'ın; "yolla" şarkısını dinliyorum. sesime inanılmaz yakışıyor bu şarkı. odada biraz dans edecek sonra duşa girecek, duşta biraz daha şarkı söyleyecek, kurulanacak ve dışarı çıkacağım. fakat bu başlık beni üzdü. "bu nasıl düşüşmüş aga; uzaydan düştük magmaya vardık. hala bitmedi." cümlesi yüreğimi parçaladı. benim de yaşadığım şeyleri yaşayan birilerinin olması beni geriyor. yakasına yapışıp geçeceğini söylemek istiyorum. hayatımı buna adayabilirim.

inişli çıkışlı dönemler hep olur, olacaktır. yükseliş zamanlarınız olacak. düşüş zamanlarınız da. taktik şu; yükselirken yaptığınız şeyleri müthiş bir bilinçle kaydedip, tecrübeye dönüştürüp tekrar yükselmek için düştüğünüzde tekrar edin. sürekli yaptığınız şeylerin iyi sonuçlarına güvenip onlara tekrar yatırım yapın. insan hassas bir mahluk değildir. bilakis hassaslaşması gereken bir mahluktur. kötü düşüncelerle hastalanırız. düşüncelerimizdeki sapkınlıklar, hatalar, kısırlıklar bizi köşeye sıkıştırır. düşerken düşüş sebeplerinizi iyice tetkik edip o hallerden uzak durun. bugün yarına aşıktır. yarını da kendine benzetmek ister. bugün değiştirmek için bir adım atmazsan yarın da aynısı olacak. hep daha da artacak. tema aynı kalır, şiddet değişir.

"bir tel kopar ve ahenk ebediyyen kesilir" cümlesini çok severim ama hiç inanmam. kopan tellerinizi onarın. kendi kendine iyileşebilen bir canavarsınız siz. neler yaşadınız kim bilir şimdiye kadar. takılmayın.

taktik şu; iyi sonuçlar veren eylemleri rutinleştirmek ve kötü sonuçlar verdiği tecrübe edilen eylemlerden uzak kalmak.

"düşmek" demişken, türk şiirinin devi ismet özel'den gelsin son cümle; "tam düşecekken tutunduğum tuğlayı kendime rab bellemeyeceğim. razı değilim beni tanımayan tarihe. beni sinesine sarmayan tabiattan rıza dilenmeyeceğim."