insana muhabbet duydum duyalı

sefil selimi... arif sağ kazımıştı beynimize.

kimse bana yaran olmaz yar olmaz
mertlik hırkasını giydim giyeli
dünya bomboş olsa bana yer kalmaz
insana muhabbet duydum duyalı

imanım hükümdar benliğim esir
ehl-i beyti sevdim dediler kusur
kimi korkak dedi kimi de cesur
kurt ile kuzuyu yaydım yayalı

kimi benden kağıt hüccet arıyor
hal bilmeyen dip dedemi soruyor
dostlar ölümüme karar veriyor
sefil selimi'yim dedim diyeli

çok güzellll...