insanı ayakta tutan şeyin takdir edilme duygusu olması

sağlıktır. sağlığın yoksa istediğin kadar takdir edil bir boka yaramaz.

kendine önemli bir şeyi neden yapıyorum diye sorduğunda tatmin edici bir cevap alamıyorsan muhtemelen başkaları için yapıyor olabilirsin. bu durum bende de var malesef. oysa ki böyle bir şeye zorlanıyor değilim ama ailem için, benden bir şeyler bekleyen insanlar için yaptığımı farkediyorum. sadece kendim için yaptıklarım ise sınırlı sayıda ve beni asıl mutlu eden, yaşadığımı hissettiren şeyler onlar.

bence de ayakta tutan takdir edilme, insanlar tarafından kabul edilme arzusudur. kendin için yap/kendim için yapıyorum bunların hepsi masal. 'kendim' dediğimiz şey yani ben zaten çevremden bağımsız yetişemiyorum bir kere insan biyolojik özellikleriyle birlikte çevresel etkenlerin ürünü.