insanın en güçsüz olduğu zaman

bütün gece ağladığı zamanlardır.
ağlamaktan başka elinden bir şey gelmediği zamandır.


t/ insanın en güçsüz olduğu zaman.

cenaze haberi aldığı an.

güçten düştüğü zamanlar, yani hastalandığında ya da yaşlandığında ya da ikisi beraber yaşandığında.

çaresizlik hissettiği an, kimseye olmadığı kadar güvendiği, teslim olduğu yer tarafından hayal kırıklığı yaşadığı an, eskiye dönemeyeceğini bile bile özlemeye devam ettiği an, hiçbir şeyin değişmeyeceğini bildiği halde hala arkasına bakıp hıçkıra hıçkıra ağladığı an..

uyurken

saniyorum zaafiyetleriyle manipule edildigi zamandir. o anin icinde insan biraz hipnotize olmuscasina dis dunyaya algilarini kapatmis olabilir. ve muhtemelen oz iradesini de ucak moduna gecirmis olabilir. ki ozellikle zaafiyetlerinin alt yapisinda korku etmeni de varsa eger kisinin tum iradesi ve kontrol yetisi coktan elden cikmis demek mumkun, gecmisler olsun.

burada yazılanlar genel düşüncelerden ibarettir.

bir insanın çaresiz kaldığı an kimsesiz kaldığı ve yaşamak için birine muhtaç kaldığı andır.
gerisi hikayedir.

hem sevip hem güvendiği kişi tarafından aldatıldığını öğrendiği an olabilir. ona tam sırtını dayamışken yenen kazığın ardından ; senden beklemezdim demek? işte o en zayıf an yani beklemediği an , kişisel tarihindeki en zayıf , güçsüz ve çaresiz anı değil mi insanın?

orgazm olmadan 2-3 saniye öncesi.