insanları kalıba sokmak

günümüzde çokça uygulanan akıl tutulması.

örneklerle gidelim;

"atsız bence iyi bir yazar. hiç de düşünüldüğü gibi değil." => tebrikler faşist oldunuz.

"atsız bence iyi bir yazar. hiç de düşünüldüğü gibi değil." => sağ görüşlü olduğunuz için siz edebiyattan anlamazsınız aslında. tebrikler cahil oldunuz.

"nükleer enerji bu ülkeye gerekli. bak şu şu ülkeler kullanıyor. şu oranda enerjilerini buradan karşılıyor. aslında şöyle çevreci bir enerji elde etme yöntemi"
=> tebrikler çevre düşmanı oldunuz. ne dediğiniz, ne anlattığınız önemli değil. o öyle biliyor ve ebediyete kadar öyle kalacak.

"dünkü maçta ne gol oldu be." => tebrikler sadece futbol izleyen bir "mal" oldunuz. cahilsiniz. fakat haftada netflix'ten 5 sezon dizi bitiren pelinsu çok modern aklınızda olsun.

"aslında burçlar gerçeği yansıtmıyor. bak şöyle şöyle şeyler var. aslında 13 burç var. çook eskiden, bilim pek de bilinmezken ortaya çıkmış şeyler bunlar"
=> tebrikler "bolom şopho doymoklo boşlor" ithamıyla birlikte yobaz oldunuz. siz ironik bir şekilde sorgulayamayan bir insansınız artık.

"bir kere "de"' bağlacını yanlış yazdınız." => tebrikler türkçe bilmiyorsunuz. en iyisini o biliyor.

"çay sevmiyorum pek. filtre kahve daha güzel geliyor bana." => tebrikler siz özentisiniz. bu coğrafyaya ait değilsiniz. halbuki kahve bu topraklarda daha kadim tarihlere dayanır ve filtre kahve ile türk kahvesi özünde aynı şeydir dimi? hayır aptal! özenti! defol buradan.

"nerelisin?" => tebrikler! nereliyseniz artık oranın genel yapısından birisiniz. isterseniz doğma büyüme başka şehirli olun.

"kaç yıllık?" => tebrikler 2 yıllık okuduysanız boşuna okudunuz. 4 yıllık okumadığınız için malsınız artık. tadını çıkarın.

"belediyenin bir hizmetini eleştirdiniz." => eğer x partinin ise belediye "vatan haini", y partinin ise "yalaka, trollsünüz." tebrikler. artık olmadığınız birisiniz karşıya göre.

"toplumsal eylemlerde anlamsız grupların bayraklarının olmamasını savundunuz." => tebrikler yine faşistsiniz.

fark ettiyseniz çok tanımadığımız birine bir şey anlatırken sürekli önden kendimizi açıklama gereği duyuyoruz. çünkü karşıdakinin kafasında bir "kalıp skalası" var. onlara yaklaşınca karşının beyninde alarmlar çalmaya başlıyor. sizi hemen bir yerlere koymaya çalışıyor. bunu bildiğimiz için sürekli kendimizi ekstradan açıklama gereği duyuyor ve bu çok yorucu.


böyle böyle o kadar çok var ki. gün içerisinde insanlarla konuştuğunuz her diyalogda (yine sizi pek tanımayan insanlar) bu tarz arkasında başka soru işaretleri olan mimiklerle, ithamlarla karşılıyoruz. her ama her an. fark ettikten ve bu oyunu oynamak istemediğinizi idrak ettikten sonra o kadar zor geliyor ki anlatamam. sürekli bir taraf olmanız gerekliliği. belli kalıplara sahip olmanız gerekliliği. bir tarafın görüşünü ölümüne savunmanız gerekliliği. olaylara akılcı bir yaklaşımla bakmak, hakarete uğramanın eşdeğeri olmuş güzel ülkemde. sizi bilmem ama beni çok yoruyor artık. yeni insanlarla tanışmak istemiyorum artık bu yüzden. beni bilen bilsin gerisi ne yaparsa yapsın kafasına eriştim. belki de yaş aldıkça gelen bir şey bilmiyorum. fakat böylesi çok daha iyi onu biliyorum.

insanların yapmayı en sevdiği eylemlerden birisi olabilir sanırım.bazen o kadar abartıp ciddiye alarak o insanın ne düşüneceğini umursamadan yapıyolar ki bunu, gerçekten şaşırıp kalıyorum.işin en kötü yanı ise bu durumun jenerasyon farkıyla bile alakasının olmaması ki bu da bize insanların yaş zaman ve mekan fark etmeksizin bu durumu devam ettireceklerini gösteriyor maalesef.

(bkz: öteki olana sallamak)

bazen insanın sinirlenip tam tersini yapası geliyor. aynen kalıbı insanlara.. neyse.

ne kadar zorlarsan sonunda o kadar kötü bir tepkinin geleceği durum.

yıllarca (bkz: pi sayısı)nı rasyonel sayı olarak ifade etmeye çalışan matematikçiler gibidir gözümde.

not:sozelcilerin gözü yaşlı ne dedi bu diyor.