insanların acı yeme nedeni

gece gece aklıma gelen acıdan keyif alma durumudur. gözlerden yaşlar gelir, boğazlar, diller yanar, mideler bozulur ama büyük bir keyifle yenir ve iştah daha çok artar.

acı dili tahriş eder. tahriş olan dile karşı beyin serotonin salgılar. sebebi budur. biberlerin tadı da çok güzel ayrıca. acı dediğimiz şey o tahrişin verdiği yanma hissi. acı tadı bazik bir tat olarak düşünülebilir. sabun tadı gibi. acı çeken mutsuz insanların otomatik olarak gögsüne vurması da benzer sebeplere dayanır. serotonin salgılatıp azıcık rahatlayabilmek için. edit: iştah artması da serotonin ile alakalı. antidepresanlar da iştahı arttırır ve kilo aldırır.

seviyoruz reiz!

çocukluğuna dönmek ister.
yani ağlamak ister.
gözyaşı haz verir.

damak tadıdır muhtemelen. bazen canım pulbiber istiyor. herhalde antep'li olduğum içindir.

insanlar aslında acı yemez, halk dilinde acı dediğimiz tat gastronomide yakıcı diye geçer. acıyı seven bir canlı olduğunu sanmıyorum. acıyı örneklemek gerekirse, çekirdek badem fındık gibi kuruyemişler de bazen çok kötü bir tad alırız. bu salatalık da geçerlidir. çok nadirde olsa karşımıza çıkan bu lezzet bozukluğu acıdır. yemeklere koyduğumuz biber vb tatlar aslında yakıcıdır.

hayatın yaşattığı acılara karşı, ben kendi kendime acı çektirebiliyorum. sen kim köpek? demek için yiyen insanlardır.
acıya da drama yapmazsın be. git yat hadi.
(bkz: gece olunca ortaya çıkan arabesk ruh)

endorfin bağımlısı manyağın teki olmamdan dolayı gözümden burnumdan yaş gelene kadar, kulaklarım uğuldayana kadar acı yerim.

acı yemekten zevk alıyorum.sabah kahvaltısında közlenmiş biberim acı ise dünya'nın en mutlu insanı olurum.